اثربخشی درمان شناختی - رفتاری بر درمان افسردگی پس از زایمان و سه عامل پویشی تعارضات وابستگی، خشم و مادری در مادران افسرده پس از زایمان

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 74

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJOGI-16-52_002

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

Abstract:

مقدمه: افسردگی پس از زایمان، شیوع بالایی از اختلالات روانی را در بین مادران به خود اختصاص داده است، اما در مورد درمان آن، تلاش های اندکی با رویکردهای شناختی- رفتاری انجام گرفته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر درمان افسردگی پس از زایمان و بررسی سه عامل پویشی تعارضات وابستگی، خشم و مادری در مادران افسرده پس از زایمان انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه آزمایشی بالینی در سال ۱۳۹۱ بر روی مادران تازه زایمان کرده در شهرستان سنندج انجام شد. پس از غربالگری ۳۶۱ مادر زایمان کرده در دو هفته بعد از زایمان، با استفاده از مقیاس افسردگی بک - ویرایش دوم، مقیاس ادینبرگ، مصاحبه بالینی ساختار یافته و تشخیص بالینی روان پزشکی، به طور تصادفی در دو گروه مداخله (۳۲ نفر) و شاهد (۳۲ نفر) قرار گرفتند. در جریان درمان نیز جهت بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری از مقیاس نگرش های ناکارآمد و تحریف های شناختی و جهت ارزیابی رابطه مادر و کودک برای بررسی تغییر در تعارضات خشم، مادری و وابستگی، از مقیاس فرافکن استفاده شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، تحلیل کواریانس و تحلیل مبتنی بر اندازه گیری های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نمرات گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد در مقیاس افسردگی بک (۰۰۱/۰>p) و نیز در پرسشنامه ادینبرگ (۰۰۱/۰>p) هم در پس آزمون و هم در مرحله پیگیری تغییر معنی داری داشت. در خصوص تعارضات وابستگی، خشم و مادری، به وسیله درمان شناختی - رفتاری فقط در تعارضات مادری، کاهش معناداری مشاهده شد (۰۰۵/۰>p). نتیجه گیری: افسردگی پس از زایمان تحت تاثیر درمان شناختی - رفتاری، در قالب طرح آزمایشی اخیر و با استفاده از دو مقیاس شناخته شده بک و ادینبرگ، بهبود می یابد. با این حال، اثر خود را فقط برای یکی از سه مقیاس تعارض، یعنی تعارض مادری معنی دار نشان می دهد.

Keywords:

Authors

ارسلان احمدی کانی گلزار

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران.

زلیخا قلی زاده

استادیار گروه روانشناسی بالینی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران.

احمد سهرابی

استادیار گروه روانشناسی بالینی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران.

محمد علی کیانی

استادیار گروه روانشناسی بالینی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران.

نرگس شمس علیزاده

استادیار گروه روان پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، کردستان، ایران.

سحر اصغرن‍ژاد

کارشناس بهداشت خانواده، مرکز بهداشت شهرستان سنندج، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، کردستان، ایران.