نقش شاخص های فعالیت بدنی بر اختلالات قاعدگی دختران ورزشکار دانشجو

مقدمه: اختلالات دستگاه تولید مثل در بین ۷۹-۶ درصد از زنانی که درگیر فعالیت های ورزشی هستند، رخ می دهد. علی رغم اینکه اختلالات قاعدگی در بین دختران دانشجوی ورزشکار وجود دارد، مطالعات محدودی در مورد آن و عوامل ورزشی تاثیرگذار بر آن وجود دارد. اختلالات قاعدگی دارای طیف وسیعی می باشند و حتی برخی از آنها می توانند منجر به مشکلات ناباروری شوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش شاخص های فعالیت بدنی بر اختلالات قاعدگی دختران ورزشکار دانشجو انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال ۱۳۹۱ بر روی ۲۴۶ نفر از دانشجویان ورزشکار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان انجام شد. افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه مشخصات فردی، مشخصات شاخص فعالیت بدنی و اطلاعاتی پیرامون وضعیت قاعدگی، توسط پژوهشگر جمع آوری و اطلاعات آن از طریق روش های آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۴) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.   یافته ها: بین حجم فعالیت (تعداد ساعت فعالیت در یک هفته) و اختلال قاعدگی (منوراژی، متروراژی و پلی منوره) ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت (۰۵/۰>p)، ولی بین اختلالات قاعدگی و نوع رشته ورزشی، تعداد دفعات و مدت فعالیت ارتباط آماری معنا داری مشاهده نشد (۰۵/۰ورزشکار شود.

Keywords:

اختلالات قاعدگی , فعالیت بدنی , ورزشکار