مواجهه با ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرون و تاثیر آن در بروز بیماری های تنفسی و قلبی- عروقی در هوای شهر اصفهان

مقدمه: بحران آلودگی هوا در برخی شهرهای ایران از جمله اصفهان به دلیل شرایط خاص جغرافیایی، قرارگیری در یک گودال و تجمع مواد آلاینده در هوای سطحی، این شهر را به یکی از آلوده ترین شهرهای کشور از نظر میزان آلاینده های هوا تبدیل نموده است. هدف تحقیق حاضر، برآورد بیماری های قلبی- عروقی و تنفسی منتسب به ۱۰PM (Particles matter up to ۱۰ microns) در شهر اصفهان بود.روش ها: این مطالعه توصیفی در سال ۱۳۹۲ انجام شد. غلظت آلاینده ۱۰PM با استفاده از دستگاه GRIMM پرتابل ۱۵ کاناله (مدل ۱۰۸، ساخت کشور آلمان)مورد اندازه گیری قرار گرفت. همچنین، پارامترهای دما و فشار از طریق دستگاه های سازمان هواشناسی ساعت به ساعت مشاهده و ثبت گردید. سپس این داده ها در نرم افزار Excel پردازش شد و میزان اثرات بهداشتی به وسیله تجزیه و تحلیل آماری و با استفاده از مدل Air Q سازمان بهداشت جهانی به دست آمد.یافته ها: غلظت ۱۰PM در فصل گرم سال نسبت به فصل سرد سال (پاییز و زمستان) بیشتر بود. حداکثر غلظت ۱۰PM، ۸۳/۱۰۰۰ میکروگرم بر متر مکعب در فصل تابستان برای ایستگاه احمدآباد ثبت گردید. همچنین، تعداد تجمعی موارد بیماری های قلبی- عروقی و تنفسی شهر اصفهان در برآورد حد وسط خطر نسبی به ترتیب ۵۸۵ نفر و ۱۵۱۷ نفر محاسبه شد.نتیجه گیری: بالا بودن تعداد موارد بیماری های تنفسی و قلبی- عروقی در شهر اصفهان به علت مواجهه با ۱۰PM می تواند به دلیل میانگین بالاتر این ذرات و تداوم روزهای با غلظت بالای آن باشد.