استفاده از رواناب های سطوح سنگی در آبیاری تکمیلی (مطالعه موردی: حوضه آبخیز زشک- ابرده شهرستان طرقبه-شاندیز)

روش استحصال آب با استفاده از رواناب ها از جمله راهکارهایی است که از عامل ریسک در کشور کاسته و از پایداری و ثبات بیشتری در عملکرد محصول در مناطق خشک و نیمه خشک برخوردار می باشد. در این مقاله سعی شده پتانسیل استفاده از رواناب­های مناطق توده سنگی بالای ۹۰ درصد در منطقه زشک – ابرده برای آبیاری تکمیلی نهال های قابل کشت تحلیل شود. بر اساس این بررسی اگر میزان رواناب های حاصله فقط در ۴ ماه (خرداد، تیر، مرداد، شهریور) در سال از مجموع اراضی توده سنگی بالای ۹۰ درصد که ۴۳۳ هکتار از کل حوضه را پوشش می­دهد، جمع آوری و مورد بهره برداری قرار گیرد، ۸۶۶۰۰۰ متر مکعب آب قابل استحصال خواهد بود که سبب کاهش اتکا به منابع زیرزمینی حوضه می­گردد و می تواند بخش معنی داری از کمبود آب آبیاری را در فصول خشک تامین نماید. ضمن اینکه کارکردهای اکوسیستمی حاصل از استحصال آب از سطوح سنگی در حوضه آبخیز زشک-ابرده حداقل ۶۵۰ دلار به ازای هر هکتار خواهد بود که نشان از توجیه پذیری اقتصادی اینگونه تکنیک ها است.

Keywords:

Rainwater harvesting , Supplementary irrigation , Rainwater catchment system , Rock outcrops , Runoff , استحصال آب باران , آبیاری تکمیلی , سامانه سطوح آبگیر , سطوح سنگی , رواناب