رابطه «همخوانی/ناهمخوانی سبک های تفکر دانشجو- استاد» با پیشرفت تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه همخوانی/ ناهمخوانی سبک­های تفکر دانشجو- استاد با پیشرفت تحصیلی انجام شد. در این راستا ۱۵۰ نفر از دانشجویان (۹۳ دختر و ۵۷ پسر) و ۳۰ نفر از استادان (۲۷ مرد و ۳ زن) دانشگاه سمنان به­روش طبقه­ای تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده­ها، پرسشنامه­ سبک­های تفکر استرنبرگ و واگنر (۱۹۹۲) و پرسشنامه­ سبک­های تفکر در تدریس گریگورنکو و استرنبرگ (۱۹۹۳) به کار برده شد. داده­ها به­کمک ضریب همبستگی و روش تحلیل رگرسیون تحلیل شدند. تحلیل داده­ها نشان داد که ناهمخوانی سبک­های تفکر دانشجو- استاد در بعد محافظه­کارانه و قانون­گذار، پیشرفت تحصیلی دانشجویان را به­طور معنادار پیش­بینی نمود. مبتنی بر این نتایج می­توان بیان داشت که ارزیابی همزمان متغیرهای درون فردی (سبک­های تفکر) دانشجویان و استادان دربردارنده اطلاعات مهمی برای پیش­بینی پیشرفت تحصیلی است.

Keywords:

سبک های تفکر , همخوانی/ ناهمخوانی , پیشرفت تحصیلی