دولت های شیعی در شبه قاره هند از آغاز تا حضور کمپانی هند شرقی
Publish place: Historical studies of the Islamic Ummah، Vol: 1، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 86
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MTO-1-2_006
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1402
Abstract:
دولت های شیعی در سراسر شبه قاره هند از جمله مناطق کشمیر، جنوب هند، اوده و بنگال از قرن هشتم هجری قمری آغاز گردید و به قرن سیزدهم به اوج خود رسید. سلسله دولت های شاهان کشمیر، دولت های جنوب هند، دولت اوده و دولت نوابین مرشد آباد در بنگال، عمده دولت هایی هستند که در مناطق شبه قاره هند حکومت نمودند و خدمات چشم گیری را در این راستا انجام دادند. عمده فعالیت، امتیازات و ویژگی های دولت های مذکور می توان تبلیغ اسلام، نشر آثار و جلسات علمی، دعوت از علمای عرب و ایرانی، روابط خوب با دیگر ادیان و مذاهب منطقه و خدمات موقوفاتی امور خیریه برشمرد. از عوامل اصلی گسترش دولت های شیعی در سراسر هندوستان، تبلیغ مبلغان، علماء و بازرگانان عربی و ایرانی بوده است. پژوهش حاضر سعی دارد با روش توصیفی – تحلیلی به فعالیت ها، علل افول دولت های شیعی و اختلافات ایشان بپردازد.
Keywords:
Authors
محمد زین العابدین
دانشجوی دکتری تاریخ اهل بیت، جامعه المصطفی العالمیه. (از کشور هندوستان)