مزایای استفاده از بلوک هبلکس نسبت به مصالح سنتی یا مشابه با رویکردمدیریت ساخت

بلوک هبلکس یک نوع مصالح جدید ساختمان سازی است، که در حال حاضر محبوبیت زیادی در میان معماران و مهندسین ساختمانی به دست آورده است. هبلکس در واقع نوعی از بتن هوادار اتوکلاوی است؛ که از ترکیب و پخته شدن ماسه سیلیسی، آهک، سیمان، پودر آلومینیوم و آب؛ تحت دمای ۲۰۰ درجه سانتی گراد و فشار ۱۲ اتمسفر به دست می آید. مخلوط این مواد تحت فشار شدید بخار در اتوکلاو قرار می گیرد. محبوبیت بلوک هبلکس به علت مزایای بیشماری است، که ساختمان سازی با آن، از جنبه های مختلف دارد. صرفه جویی در انرژیهای فسیلی و استفاده از منابع پاک انرژی، موجب کاهش هزینه های بهره برداری، حفظ محیط زیست و سلامت انسان میشود. جداره های ساختمان و مصالح بهکاررفته در آن، از اصلی ترین منابع هدر رفت انرژی محسوب میشوند. آجر از مصالح ساختمانی است که سابقه مصرف آن به دوران باستان بازمیگردد. علت استفاده از آن، پایداری، ارزان بودن و سرعت بالای ساخت میباشد. در سالهای اخیر بنابر دلایلی مانند، افزایش جمعیت و بهطبع آن افزایش تراکم ساختمانی، عایق نبودن آجر و نیاز به نیروی انسانی زیاد، استفاده از آن کمتر مورد توجه است و مصالحی همچون هبلکس، که در آن بسیاری از نواقص آجر رفع شده است، کاربرد بیشتری یافته است، اگرچه آجر همچنان کاربرد دارد. باتوجه به اهمیت مبحث انرژی در دهه های اخیر و تاکید مقررات ملی ساختمان بر عایق بودن ساختمانها و صرفه جویی بناها در مصرف کمتر انرژی، با توجه بر اینکه هبلکس عایق بسیار مناسبی در برابر حرارت و صوت میباشد و علاوه براین هزینه نهایی استفاده از آن در ساختمانسازی بنابر دلایلی چون، زمان ساخت کمتر و نیاز به نیروی کار کمتر، پایینتر است، در این تحقیق سعی بر این است، این دو مصالح سنتی و جدید، از منظر میزان مصرف انرژی سرمایش و گرمایش و در پی آن مصرف سوخت برق و گاز ساختمان و همینطور میزان صرفه جویی ریالی مصرف برق و گاز، با یکدیگر مقایسه شوند.

Keywords:

آجر , هبلکس , انرژی ساختمان , پایداری , اقتصاد .