بررسی فضایی -ارتباطی مسیرهای میدان با رویکرد الگوهای رفتاری و ترافیکی (نمونه موردی : میدان تجریش تهران)

عمومی ترین و مردمی ترین فضاهای شهری در جامعه ایران میادین هستندآنچه . در دانش طراحی مسیرها به عنوان یک ارزش برای میدان مطرح است ، نقش اجتماعی و تعاملی آن است ، که این فضا در زندگی جمعی شهروندان ایفا می کنداین مقاله با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با هدف کلی سنجش میزان رضایت شهروندان از عملکرد میدان تجریش تهران در ارتباط با الگوهای مسیریابی و ترافیک شهر تنظیم گردیده است . جامعه آماری این پژوهش ، بصورت تصادفی بوده و شهروندانی بوده اند که به این مکان مراجعه و تمایل به شرکت در این تحقیق را داشته اند. جامعه آماری تحقیق ، تعداد ۳۸۴ نمونه با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده انتخاب گردید و با بکارگیری ابزار پرسشنامه انجام گرفته است . اطلاعات جمع آوری شده در قالب نرم افزار SPSS و آزمون آماری T-test مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمونT، T=۱۲.۰۱۶ محاسبه گردید که رابطه معناداری را بین تاثیر وضعیت ترافیک بر عملکرد میدان تجریش با موارد زیر مطرح می نمود. یک طرفه بودن خیابان ولیعصر- ایجاد خیابانهای فرعی که تنها خروجی داشته باشد- احداث روگذر یا زیرگذر در میدان- احداث پل هوایی در ضلع غربی - کم عرض بودن خیابانها و معابر، برنامه ریزی ساعت ورود و خروج. به طوری که ۸۲% از پاسخگویان، با متغیرهای فوق به ترتیب رابطه معناداری در سطح ۰۱/۰ برقرار نموده بودند.

Keywords:

میدان , رفتار مسیریابی , ترافیک شهری , الگوهای رفتاری