بالابردن توانمندی رفتاری دانش آموزان مبتلا به سندروم داون با استفاده از روشهای مانند هنردرمانی

از موضوعات بسیار مهم در عملکرد حرکتی کودکان مبتال به سندروم داون، رشد مهارت های و توانمندی آنها درزندگی است. پژوهش حاضر به بررسی روحیات کودکان مبتلا به سندروم دان و تاثیر درباره تاثیر هنر و آموزشخلق آثار هنری و همچنین شرکت در مراسم هنری بر ارتقای کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سندروم داون می پردازد.جامعه آماری این مطالعه کودکان دارای سندرم داون در چند مدرسه پیش دبستانی شهر رشت بوده و نمونهپژوهش از نوع نمونه در دسترس شامل ۴۰ نفر از افراد سندرم داون بودند. پژوهش حاضر با استفاده از روشنمونه گیری هدفمند، تعداد ۴۰ نفر انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ۲۰ نفری تقسیم شدند.گروه اول بچه های سندرم داون بودند که با انجام فعالیتهای هنری برای کسب درآمد تلاش می کنند. گروه دومنیز دانش آموزانی بودند که قبلا با این دانش آموزان همکلاس بوده و در این مدت فعالیت هنری خاصی نداشتند.مهارتهای گروه از طریق مقیاس اندازه گیری عملکرد و شادابی قبل و بعد فعالیت های هنری بررسی گردید و بااستفاده از مدل آماری تحلیل کواریانس آزمون سوالات پژوهش انجام شد.

Keywords:

توانمندسازی روانی– اجتماعی , سندروم داون , تحلیل کواریانس , جامعه آماری