نقش مدیریت بحران در کاهش حوادث شهری

اگر مدیران به اصل بهبود مستمر اعتقاد داشته باشند باز اندیشی توجه آنها را به بررسی روش آمادگی سازمان دربرابر بحران جلب می کند . از اینرو بعد از بازاندیشی نوسازی روش ها به عنوان گام منطقی بعدی انجام می-گیرد. اگر برنامه مدیریت بحران موجود نباشد مسلما" باید به جعبه ابزار مدیریت افزوده شود. بحران در عینحالی که تصمیم گیرنده تحت فشارهای روحی و جسمانی طاقت فرسا و خرد کننده ای قرار گرفته است باید دریک فاصله بسیار زمانی بسیار کوتاه ، قادر به پاسخگویی و عکس العمل سریع در مقابل بحران نیز باشد. تحتاین شرایط ،حجم سنگین اطلاعات ورودی به سازمان که باید به نظر و توجه تصمیم گیرنده برسد باری استمضاعف که به وخامت شرائط بحرانی میافزاید و آن را تشدید میکند. اطلاعات بیشتر الزاما" به معنی اطلاعاتبهتر نیست و از این رو باید با استفاده از تکنیک های پیشرفته و با به کارگیری وسائل و تجهیزات مدرن ومجهز تری برای جستجو و استخراج اطلاعات از محیط ،اطلاعات ضرور ی را یافته و با پردازش صحیح و ارائهآن به واحد های تصمیم گیری ،این خاطر جمعی را به وجود آورد که نه تنها اطلاعاتی که در اختیار واحد هایتصمیم گیری قرار می گیرد از کیفیت مطلوب برخوردار است بلکه کمیت آن نیز در حدی است که به آسانیقابل جذب بوده و می تواند مورد استفاده قرار گیرد. سیستمهای اطلاعاتی ویژه ای را میتوان طراحی کرد که بانمونه برداری و استفاده از سایر تکنیک های آماری ، قادر باشند تنها آن گروه از عوامل و متغیر هایی را شناسایینمایند که مهم و مربوط به موضوع تصمیم گیری است و قادر باشند چکیده ای از مفاهیم اصلی را به صورتفشرده و قابل استفاده در اختیار واحد های تصمیم گیری قرار دهند.

Keywords:

مدیریت بحران , حوادث شهری , علائم هشدار دهنده