رویکردهای پنج گانه در خیام شناسی
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 102
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KVSHN-10-18_007
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402
Abstract:
دیر زمانی از مرگ خیام نگذشته بود که دیدگاه های متفاوت و حکایت ها و افسانه های متناقضی درباره زندگی و شخصیت خیام پدید آمد. برای نمونه در آثاری مانند تتمه صوان الحکمه، تاریخ الحکما، مرصاد العباد و ... می توان بخشی از این دیدگاه های گوناگون و گاه متضاد را دید. این تناقض ها در سده چهاردهم به گونه ای بسیار آشکارتر در پژوهش های محققان درباره خیام دیده می شود. در این مقاله کوشش شده، با در نظر گرفتن دو محور اساسی (اندیشه و شخصیت) در همه آثار پدید آمده درباره خیام رویکردهای متفاوت در زمینه خیام شناسی بررسی شود. به طور کلی می توان پنج رویکرد زیر را معرفی کرد: ۱- رویکردی که صادق هدایت آغازگر آن بود؛ ۲- رویکردی که با محمد علی فروغی و قاسم غنی شروع شد؛ ۳- رویکردی که با اثر صدیقی نخجوانی زیر عنوان خیام پنداری آغاز شد؛ ۴- رویکردی که با عباسعلی کیوان قزوینی در ایران پدید آمد. ۵-رویکردی که ف. دوبلوای فرانسوی آن را زیر عنوان «چهره ای داستانی از خیام» ارایه داد.
Keywords:
Authors
سعید حسام پور
استادیار دانشگاه شیراز
کاووس حسنلی
دانشیار دانشگاه شیراز