نقش ویژگیهای سرشتی و منشی شخصیت در پیش بینی توانایی تنظیم هیجان بیماران مبتلا به اختلالات هیجانی

زمینه و هدف: در خصوص ارتباط میان ابعاد سرشتی و منشی شخصیت با راهبردهای تنظیم هیجان پژوهش­های اندکی وجود داشته و ماهیت این روابط دقیقا مشخص نیست. به عبارتی دیگر، هنوز مشخص نیست که آیا راهبردهای تنظیم هیجان ماهیتی اساسا زیستی داشته یا متاثر از یادگیری نیز هستند. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ابعاد سرشتی و منشی شخصیت با تنظیم هیجان و همچنین بررسی نقش پیش­بینی­کنندگی این ابعاد در تنظیم هیجان می باشد. روش­ها: این مطالعه مقطعی از مهر ماه سال ۱۳۹۵ تا تیر سال ۱۳۹۶ در شهر تهران انجام شد. نمونه مورد مطالعه با روش نمونه­گیری در دسترس از میان کلیه افراد مبتلا به اختلال­های هیجانی بودند که به درمانگاههای روانشناسی و روانپزشکی دانشگاه­های علوم پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی مراجعه کرده بودند، انتخاب شد (۵۲/۹ درصد مرد) (۲۶۲=n). داده­ها با استفاده از پرسشنامه­های سرشت و منش (TCI) و تنظیم هیجان (ERQ) گردآوری شده و با روش همبستگی و تحلیل رگرسیون آنالیز شدند. تمامی محاسبات با استفاده از نرم افزار R versin ۳.۴.۰ انجام شدند. یافته ها: از میان ابعاد سرشتی و منشی شخصیت، فقط عامل پشتکار با راهبردهای تنظیم هیجان یعنی ارزیابی مجدد (۰/۱۴=r) و سرکوبی (۰/۲۰-=r) رابطه معناداری (در سطح ۰/۰۵) داشت. طبق نتایج تحلیل رگرسیون نیز مشخص شد که پشتکار پیش­بینی کننده راهبردهای تنظیم هیجان بود. نتیجه گیری: بین ویژگی­های سرشتی شخصیت یعنی ویژگی­هایی که پایه ژنتیکی و ارثی دارند، و راهبردهای تنظیم هیجان ارتباط وجود دارد. این یافته به نوعی در تایید زیستی بودن راهبردهای تنظیم هیجان بوده و بیانگر نیاز به توجه به مبانی زیستی در درمان اختلالات هیجانی و به ویژه اختلالات مزمن هیجانی است.

Keywords:

سرشت , منش , تنظیم هیجان , اختلالات هیجانی