ارزیابی و مدیریت ریسک یک اورژانس صحرائی نظامی با استفاده از متد FMEA

مقدمه. FMEA ابزاری نظام یافته و یک روش پیشگیرانه کاملا ذهنی بر پایه کار تیمی است که در تعریف، شناسائی، ارزیابی،پیشگیری، حذف یا کنترل حالات،علل و اثرات خطاهای بالقوه در یک سیستم، فرآیند، طرح یا خدمت (پیش از آنکه محصول یا خدمت نهائی به دست مشتری آن برسد). بکار گرفته می شود و لازمه آن پیشگوئی خطاها و چگونگی جلوگیری از آنهاست. این پیشگوئی توسط متخصصین امر که دانش و تجربه کافی درباره طرح فرآیند یا خدمت هستند صورت می پذیرد. به همین دلیل، انتخاب تیم و برنامه ریزی FMEA در اجرای کامل آن بسیار حائز اهمیت می باشد. انجام روش FMEA مستلزم یک سری گامها و رعایت یکسری قواعد است که در این تحقیق که تحت عنوان" ارزیابی و مدیریت ریسک اورژانس صحرائی با استفاده از متد FMEA " می باشد بکار گرفته شده اند. هدف این تحقیق معرفی و ترویج FMEA بعنوان یک ابزار مناسب، و آشنا نمودن وکمک گیری مسئولین و پرسنل بهداری از آن در بررسی خطاهای احتمالی سیستمی که در آن کار می کنند می باشد.مواد و  روش ها. مطالعه حاضر مطالعه ای توصیفی تحلیلی (کیفی) و مقطعی در مورد یک اورژانس صحرائی مورد استفاده در یکی از نیروهای سپاه می باشد. ابتدا یک اورژانس صحرائی مشخص مد نظر گرفته شد و از آن اورژانس توسط تیم کارشناسی بازدید بعمل آمد. وضعیت موجود و نقاط ضعف و قوت اورژانس بر اساس ماموریتی که بعهده داشت یادداشت گردید. در جلسات کارگروهی ابتدا حوزه و محورهای کار اورژانس بر اساس ماموریت ابلاغی آن مشخص گردید که شامل محورهای امداد و انتقال، درمان و دارو، بهداشت، و پشتیبانی بود. سپس به وظائف هر محور و خطاهائی که در هر وظیفه ممکن بود ایجاد گردد پرداخته شد. در گامهای بعدی به بررسی و رسم علل ایجاد کننده خطاها و اثرات مترتب از این خطاها بر مشتری، دادن نمره وخامت اثر خطا، دادن نمره میزان رخداد هر خطا، مشخص نمودن کنترلهای جاری و برنامه ریزی شده جهت شناسائی یا حذف حالت خطاها و دادن نمره احتمال کشف هر حالت خطا گردید. سپس با توجه به اطلاعات و نمرات داده شده به محاسبه میزان نمره RPN (نمره احتمال ریسک)هر حالت خطا پرداخته شد. نمرات احتمال ریسک بدست آمده (RPN) مرتب شدند و به شناسائی و اولویت بندی خطاهای مهم پرداخته شد. و از بین خطاهای مهم و کلیدی به ارائه اقدامات پیشنهادی برای پیشگیری از آنها پرداخته گردید و در نهایت راه کارهای اجرائی متناسب با هر حالت خطا پیشنهاد شدند. نتایج. مشکلات عمده و اساسی محور امداد و انتقال بر اساس نمره ( RPN (۵۶۷-۱۹۲ به امور مهارتی، و درمحور درمان و دارو بر اساس نمره (RPN (۵۷۶-۱۹۲ به امور مهارتی و خطاهای انسانی، و درمحور بهداشت بر اساس نمره RPN (۶۳۰-۱۷۵) به ضعف در بررسیها، نظارتها، و پیگیری امور، ودرمحور پشتیبانی بر اساس نمره (RPN (۵۶۷-۱۹۲ به کمبود و نامناسب بودن وضعیت نیروی انسانی، و فضا و تاسیسات لازم برمی گشت. برخی خطاها با اینکه نمره RPN بالائی نداشتند ولی در منحنی رخداد و وخامت اثر خطا دارای اهمیت و اولویت بالائی می شدند و بالعکس برخی خطاها با نمره RPN بالا درمنحنی مذکور دارای اولویت رسیدگی پائینی می شدند که برای آنها راهکارهای عملی ارائه شده است. نتیجه گیری. درمحور امداد و انتقال درکنار تامین نیازهای جانبی امداد و انتقال به مطلب ارتقاء مهارت در نیروهای کاری توجه ویژه مبذول گردد. درمحور درمان و دارو در کنار تامین نیازهای جانبی درمان و دارو به مطلب کاهش خطاهای انسانی وارتقاء مهارت در نیروهای کاری توجه ویژه مبذول گردد. در محور بهداشت ضمن رفع مشگل نیروی انسانی مناسب در این محور به بررسیها، نظارتها، و پیگیری امورتوجه ویژه میذول گردد. در محور پشتیبانی ضمن رفع مشگل نیروی انسانی مناسب (در ابعاد تامین، آموزش علمی و عملی، و انگیزشی) در این محور، به بهبود فضا و تاسیسات درمانی و ایمنی آن توجه ویژه مبذول گردد.

Keywords:

Risk Management , Field Emergency , FMEA