بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر اصلاح رفتار کودکان عقب مانده ذهنی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی موسیقی بر اصلاح رفتار کودکان عقب مانده ذهنی انجام پذیرفت . این پژوهش از جهت هدف از نوع کاربردی و ازنظر ماهیت و شیوه اجرا شبه -آزمایشی است . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان پسر مراجعه کننده به مرکز توانبخشی شهر مشهد که از بین آنها تعداد ۱۲ نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند که ۶ نفر در گروه کنترل و ۶ نفر هم در گروه آزمون قرار گرفتند. گروه آزمون طی هفت جلسه ۳۰ دقیقه ای تحت موسیقی درمانی - سیستم موسیقی درمانی ارف شولوروک ۲۰۰۱ قرار گرفتند. برای جمع آوری دادهها با استفاده از چک لیست اختلالات رفتاری خانزاده فیروزجاه و پرند (۱۳۸۶) استفاده شد. جهت آزمون فرضیات از آزمونهای آماری تحلیل کوواریانس و از آزمون t و تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند که آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری ، سطح معنی داری در همه ی آزمونها (۰۵/۰(p< بیانگر این است که بین گروههای کنترل و آزمون، حداقل در یکی از مولفه های رفتارهای کودکان عقب مانده ذهنی تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین مجذور اتای ۹۹۴/۰ برای گروه نشان می دهد که اندازه اثر آموزش موسیقی بر اصلاح رفتار کودکان ۹۹ درصد می باشد به طور کلی با توجه به نتایج حاصل شده می توان گفت موسیقی بر اصلاح رفتار کودکان عقب مانده ذهنی تاثیرگذار است .

Keywords:

موسیقی , اصلاح رفتار کودکان , عقب مانده ذهنی .