بررسی عمق و قطر دایره عظیمه الگوی توزیع رطوبت در خاک در شرایط کاربرد میدان مغناطیسی و آب شور در دو بافت مختلف خاک

در پژوهش حاضر امکان استفاده از میدان مغناطیسی به منظور بهبود الگوی توزیع رطوبت در خاک مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش در قالب یک طرح اسپلیت پلات بر پایه زمان، با سه سطح میدان مغناطیسی (G ۱۵۰۰و ۷۶۰۰ در مقایسه با تیمار شاهد بدون میدان مغناطیسی)، سه سطح شوری (ds.m-۱ ۳و۹ در مقایسه با تیمار شاهد ds.m-۱ ۵/۱)، سه تکرار و بر روی دو خاک با بافت سنگین (رسی شنی) و سبک ( شنی لومی) انجام شد و صفات عمق الگوی توزیع رطوبت و قطر دایره عظیمه در بازه های زمانی نیم ساعته و در مجموع به مدت پنج ساعت ( ده بازه زمانی) اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده نشان داد که عمق الگوی توزیع رطوبت و قطر دایره عظیمه در خاک با بافت شنی لومی تحت تاثیر میدان مغناطیسی در مقایسه با نمونه بدون میدان مغناطیسی افزایش یافته است. بیشترین عمق و قطر دایره عظیمه در خاک با بافت شنی لومی در بازه زمانی پنج ساعته در تیمار میدان مغناطیسی G ۷۶۰۰ و به ترتیب به مقدار cm ۰۸/۷۱ و ۳۳/۷۳ مشاهده شد که با مقادیر ثبت شده در نمونه شاهد اختلاف معنی دار داشت. همچنین اثر میدان مغناطیسی در بازه زمانی پنج ساعته بر روی صفات مورد نظر در خاک رسی شنی معنی دار نشد. تجزیه و تحلیل مقایسه میانگین های نیم ساعته انجام شده نشان داد اثر سه طرفه مغناطیس×شوری×زمان روی عمق الگوی توزیع رطوبت در خاک شنی لومی معنی دار و بر قطر دایره عظیمه الگوی توزیع رطوبت در خاک رسی شنی معنی دار شد. بیشترین افزایش صفت عمق در نیم ساعت اول در تیمار (ds.m-۱ ۳ و G۷۶۰۰) در خاک و به مقادیر cm ۵/۲۲ مشاهد شد. بیشترین افزایش قطر دایره عظیمه الگوی توزیع رطوبت نیز در نیم ساعت اول در بافت رسی شنی و در تیمار (ds.m-۱ ۳ و G۷۶۰۰) به مقدار ۰۰/۵۰ سانتی متر ثبت شد.

Keywords:

آبیاری قطره ای , الگوی توزیع رطوبت , شوری , میدان مغناطیسی.