رابطه رفتار سازمانی مثبتگرا و عوامل جمعیتشناختی مدیران صنعت بانکداری با هوش ارتباطی آنان (مطالعه موردی: بانک کشاورزی)

هوش ارتباطی یک مدیر به او کمک میکند که چگونه سبک ارتباطی خود را، تنظیم کند. محقق در این پژوهش با هدف بررسی رفتار سازمانی مثبتگرا و عوامل جمعیت شناختی موثر بر هوش ارتباطی مدیران در بانک کشاورزی، به آن پرداخته است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل مدیران و معاونان و کارشناسان بانک کشاورزی در کل استان تهران به تعداد ۳۸۷ نفر میباشند و بر اساس جدول مورگان، تعداد نمونه ۱۹۳ نفرمحاسبه گردید که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه های استاندارد سرمایه روانشناختی از لوتانز و همکاران ( ۲۰۰۷ ) و شایستگی ارتباطی از بورمستر ( ۱۹۸۸ )، بودهاند. روایی پرسشنامه ها بر اساس روایی صوری و همچنین محتوایی، ۸۹۳ / ۰ مورد تایید قرار گرفت و برای پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که مقادیر آن به ترتیب، پرسشنامه سرمایه روانشناختی، ۷۹ / ۰ و شایستگی ارتباطی، ۸۳ / ۰ بوده است. تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از روش همبستگی انجام گرفت. یافته ها نشان داد که عوامل جمعیت شناختی و همچنین متغیرهای رفتار سازمانی مثبتگرا، رابطه مثبت و معنی داری با هوش ارتباطی ایجاد نمودهاند. لیکن از بین ویژگی های شخصیتی، تنها متغیر جنسیت ۲۵ درصد و متغیر تاهل ۳۵ درصد؛ و در ابعاد رفتار سازمانی مثبتگرا نیز تنها بعد خوشبینی وارد مدل شده که توانست، ۳۰ درصد، تغییرات هوش ارتباطی را تبیین کند.

Keywords:

هوش ارتباطی , رفتار سازمانی مثبتگرا , صنعت بانکداری.