بررسی روش تدریس ایبسه و کاربرد آن در تدریس علوم تجربی دوره ابتدایی

سیستم آموزشی کشور ما تمرکز بسیار زیادی بر مهارت های استدلالی با توالی زمانی داشته وتوانایی های خلاقانه تر کاملا تحت الشعاع قرارگرفته اند واغلب نه تنها مربیان، بلکه اولیای با حسن نیت نیز فعالانه از بروز خلاقیت جلوگیری می کنند و دانش آموزان از بروز خلاقیت های با ارزش خود منع می شوند. همچنین معلمان نقش مهمی در رشد کودکان خلاق و متعهد بازی می کنند. مربیان می توانند تا حدی مهارت های خلاقیت مانند روش های تفکر درباره مسائل و قوانین علمی برای تدبیر راه های جدید نگرش به مسائل را آموزش دهند. برای آموزش کودکان و رشد خلاقیت آنان وجود مجموعه ای از ویژگی ها از قبیل انعطاف پذیری، استقبال از ایده های تازه، انرژی زیاد و شور و شوق برای زندگی، دوست داشتن دانش آموزان، علاقه به رشته درسی، چگونگی نگرش نسبت به خلاقیت، داشتن نقش الگویی، توانایی ارزشیابی درست از آموخته های دانش آموزان برای معلمان ضروری است. معلمی که از انگیزه خلاق برخوردار است، هم خود الگویی برای خلاق بودن واقع می شود و هم خلاقیت را تقویت می کند. معلمانی که از خود رفتار خلاق نشان می دهند، محیط های کلاسی را به وجود می آورند که خلاقیت را ارتقاء می دهد (سام خانیان، ۱۳۸۷). مسئله اساسی در تدریس علوم تجربی سنگینی مطالب و فرار بودن آنهاست که میتوان در انتقال بهتر مفاهیم و تثبیت آن از این روش استفاده کرد. معلم مرکز ثقل یک کلاس درسی است و در تدریس مواد درسی علوم پایه لزوم انتخاب روش تدریسی پویا و ایجاد فضایی مشارکتی بین دانش آموزان و معلم حس می شود. نقش معلمان در توسعه فرهنگ پژوهش در مدارس از جمله موارد دیگری است که باید مورد توجه قرار بگیرد، معلمان باید بتوانند فعالیت های علمی دانش آموزان را برنامه ریزی و هدایت و روحیه تعاون و هم فکری را در آنها تقویت کنند. از بین روش های تدریس، این روش مانند پلی است میان خلاقیت، مهارت و یادگیری. در این تحقیق به بررسی یکی از روش های نوین تدریس بنام ایبسه می پردازیم.

Keywords:

معلم , دانش آموزان , روش تدریس , ایبسه , علوم تجربی