تغییرات لبها به دنبال کشیدن پرمولرهای اول دائمی به منظوردرمان ارتودنسی در بیماران با مال اکلوژن Class II Div I

Publish Year: 1382
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 52

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMDS-27-3_006

تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1402

Abstract:

مقدمه درمان ارتودنسی اکثرا نیاز به کشیدن دندان دارد و بیشترین دندانی که کشیده می شود  پرمولر های اول دائمی هستند.به دلیل مشاهده برجسته شدن لبها و بهتر شدن یک سوم تحتانی در دختران با صورتهای مقعر (Concave) بدنبال درمان ارتودنسی با کشیدن پرمولرهای اول بالا و پایین بر آن شدیم تا تحقیقی در این مورد داشته باشیم. هدف از این تحقیق  بررسی تغییرات قدامی خلفی لب بالا وپایین بدنبال عقب بردن(Retraction)انسیزرهای بالا و پایین در بیماران با کشیدن دندانهای پرمولر اول بود. مواد و روش بررسی این تحقیق نظر به اینکه بر روی بیماران خاصی در یک مقطع زمانی شروع شده است (Cross sectional) محسوب می شود و از طرفی چون موارد مورد بررسی در طی مدتی تحت درمان قرار گرفته اند  longitudinal  نیز محسوب می شود و تکنیک تحقیق استفاده از رادیوگرافی سفالومتری لترال قبل و بعد از درمان و ترسیم آنها  بود.  در این تحقیق ۲۰ بیمار با ناهنجاری Class II Div ۱ انتخاب شدند که میانگین سنی شروع درمان در پسران ۲/۱۲ سال، در دختران ۸/۱۱ سال و طول متوسط درمان ۹/۲ سال بود. تمام این بیماران با روش استاندارد edgewise درمان شده و بطور متوسط اورجت ۵ میلیمتر  بود. و در همه آنها دندانهای پرمولر اول بالا و پایین جهت درمان کشیده شده بود. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد و روش های آماری در این تحقیق t-test جفت شده (Paired t-test) و آزمون ضریب همبستگی (correlation coefficient test)بود. یافته ها در مورد لبها بدون حذف رشد: در دختران به ازای ۳۹/۳ میلیمتر عقب رفتن انسیزورهای بالا ۳۲/۰ میلیمتر لب بالا به طرف جلو آمد که نسبت معکوس و بسیار ضعیفی بین آنها وجود داشت. در پسران نسبت بین عقب رفتن انسیزورهای بالا و لب بالا ۱: ۴/ ۴ بود که در حقیقت به ازای ۸۳/۸ میلیمتر عقب رفتن انسیزورهای بالا لب بالا ۲ میلیمتر عقب رفت. در دختران و پسران به ازای ۰۲/۵ میلیمتر عقب رفتن انسیزورهای بالا، لب بالا ۳۷/۰ میلیمتر عقب رفت که این ارتباط مستقیم ولی بسیار ضعیف بود. در دختران به ازای ۱/۰ میلیمتر عقب رفتن انسیزورهای پائین، لب پائین ۷/۰ میلیمتر جلو آمد که نسبت عکس دارند. در پسران در فک پائین به ازای ۷۵/۵ میلیمتر عقب رفتن انسیزورهای پائین، لب پائین ۱۶/۵ میلیمتر عقب رفت که این ارتباط مستقیم بوده و نسبت بین آنها۱:۱/۱ بود. ولی با حذف رشد میزان عقب رفتن لب بالا با دندانهای انسیزور بالا در دختران ارتباط مستقیم داشت و نسبت بین آنها ۱: ۳/۳ بود. یعنی اگر ۳/۳  میلیمتر انسیزورها عقب برود ۱ میلیمتر لب بالا عقب می رود و در پسران این نسبت ۱: ۷/۲ و درمجموع دختران و پسران ۳:۱ بود. در دختران و پسران لب پائین نیز به دنبال عقب رفتن دندانهای قدامی بالا عقب میرفت که ضریب همبستگی آنها ۵/۹۷r=  و نسبت بین آنها ۲:۱ بود. ارتباط عقب رفتن انسیزورهای پائین و لب پائین مستقیم و ضریب همبستگی بین آنها ۱/۸۲r= و نسبت بین آنها در دختران ۱:۱ ، در پسران ۱:۱ و در مجموع دختران و پسران ۱:۱ بود. نتیجه گیری در این تحقیق به این نتیجه رسیدیم که پاسخهای بافت نرم نسبت به تغییرات بافت سخت متفاوت بوده و دقیقا از آن تبعیت نمی کند بعبارت ساده تر بافت نرم سایه به سایه بافت سخت حرکت نمی کند. و تغییرات در پسران و دختران متفاوت می باشد. میزان اورجت، ضخامت لبها و اتصال لب بالا به کلوملای بینی در این تغییرات نقش دارند با عقب رفتن دندانهای انسیزور بالا لب پائین بیشتر از لب بالا عقب میرود. رشد روی تغییرات موثر می باشد . در دختران لبها کمتر از پسران تحت تا ثیر عقب رفتن انسیزورها می باشد.

Keywords:

تغییرات لبها , عقب رفتن پرمولر اول , مال اکلوژن Class II Div ۱

Authors

مهری زرین قلم

استادیار گروه ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

ولی ا... آرش

استادیار گروه ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل