بررسی فعالیت و بیان ژن لیپوپروتئین لیپاز به دنبال یک جلسه تمرین استقامتی در عضله و پلاسمای موش صحرایی

مقدمه و هدف: لیپوپروتئین لیپاز(LPL) یکی از آنزیم­های کلیدی در متابولیسم چربی­ها و حفظ تعادل انرژی است. پاسخ حاد و تاخیری آن به یک جلسه تمرین در موش­های صحرایی به­خوبی مورد مطالعه قرار­نگرفته­است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر یک جلسه دویدن طولانی­مدت روی تردمیل بر بیان ژن و فعالیت LPL در عضله اسکلتی و همچنین پلاسمای موش های نر صحرایی بود. مواد و روش­ها: تعداد ۲۴ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن ۳۱ ±۳۸۸ گرم به­طور تصادفی در دو گروه کنترل(دوازده سر) و تجربی(ذوازده سر) قرار­گرفتند. گروه تجربی، یک جلسه تمرین به مدت ۱۲۰ دقیقه و با شدت ۱۸ متر بر دقیقه را روی تردمیل انجام­دادند. بی­درنگ، ۲ و ۲۴ ساعت پس­از تمرین، موش­ها بیهوش و نمونه­گیری خون و بافت عضله سولئوس انجام­شد. بیان ژن LPL به روش RT-PCR مورد بررسی قرار­گرفت. داده­ها با استفاده از آزمون ANOVA با اندازه­گیری مکرر تجزیه­و­تحلیل شدند. نتایج: نتایج تحقیق نشان­داد که بیان ژن LPL عضله در ۲ و ۲۴ ساعت پس­از تمرین به­طور معنی­داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش­داشت (به ترتیب P=۰.۰۲ و P=۰.۰۰۴)؛ همین­طور، فعالیت LPL عضله در ۲ و ۲۴ ساعت پس­از تمرین به­طور معنی­داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش­یافت (به ترتیب P=۰.۰۳ و P=۰.۰۰۷)؛ غلظت LPL پلاسمایی نیز در ۲۴ ساعت پس­از تمرین افزایش معنی­دار نشان­داد (P=۰.۰۴). نتیجه­گیری: این مطالعه نشان­داد که یک جلسه تمرین طولانی­مدت با افزایش بیان LPL در سطح عضله می­تواند به افزایش هیدرولیز تری­گلیسریدها منجر­شود؛ بنابراین قابلیت عضلات برای اکسیداسیون تری­گلیسریدها پلاسما افزایش­یافته،  متابولیسم چربی­ها بهبود­می­یابد.

Keywords:

تمرین , LPL , موش صحرایی , عضله , پلاسما