اثر تمرین استقامتی با و بدون مصرف عصاره مگنولیا بر سطوح استراحتی نسفاتین-۱، گلیکوژن و TAC کبدی در موش های صحرایی نر

مقدمه و هدف: نسفاتین-۱، پپتیدی ۸۲ اسید آمینه­ای است که به­تازگی در مغز کشف­شده، از پروتئین نوکلئوبایندین-۲ (NUCB۲) که به­وفور در پستانداران وجوددارد، مشتق می­شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر یک دوره تمرین استقامتی با و بدون مصرف عصاره مگنولیا بر سطوح نسفاتین-۱، گلیکوژن و ظرفیت اکسایشی تام (TAC) کبدی موش­های صحرایی است. مواد و روش­ها: ۲۸ سر، موش صحرایی نر (۶-۸ هفته­ای و ۱۲۸-۱۵۴ گرم) به­طور تصادفی به چهار گروه کنترل سالین، کنترل مگنولیا، تمرین سالین و تمرین مگنولیا تقسیم­شدند. گروه­های تمرینی به مدت ۶ هفته (۵ روز در هفته، به مدت ۶۰ دقیقه و سرعت ۲۵ متر در دقیقه ) به تمرین پرداختند. عصاره مگنولیا به مدت ۴ هفته از طریق گاواژ به آزمودنی­ها خورانده­شد. ۷۲ ساعت پس­از آخرین جلسه تمرینی و پس­از ۴ ساعت ناشتایی، موش­ها بیهوش­شده، بافت­برداری انجام­شد.نتایج: مقدار نسفاتین-۱ کبدی گروه تمرین-مگنولیا نسبت­به تمرین-سالین بالاتر بود که البته با افزایش معنی­دار گلیکوژن کبدی گروه تمرین-مگنولیا در مقایسه با گروه­های کنترل–مگنولیا و  تمرین-سالین همراه بود؛ غلظت TAC کبدی نیز در گروه مگنولیا-تمرین نسبت­به سایر گروه­ها بالاتر بود.نتیجه­گیری: همبستگی مثبت و معنی­دار میان  گلیکوژن و نسفاتین-۱ کبدی  از تاثیر احتمالی تغییرهای گلیکوژن کبدی بر غلظت نسفاتین-۱ کبدی و نقش احتمالی آن در هموستاز انرژی حکایت­دارد. مکمل­سازی عصاره مگنولیا همراه با تمرین استقامتی می­تواند ظرفیت آنتی­اکسیدانی را بهبودبخشد.

Keywords:

نسفاتین-۱ , تعادل انرژی , تمرین استقامتی , عصاره مگنولیا