گونه شناسی سازمانهای بخش عمومی و دولتی ایرانی منطبق بر عوامل فرایندی و ساختاری مترتب بر آنها

در این مطالعه به بوسیله شقوقی از رویکرد استقرایی و با ابزار گونه شناسانه نظری و تجربی ، با هدف ترسیم مرزی مشخص و معین میان سازمان های دولتی و عمومی برمبنای ویژگی های ساختاری و فرایندی به تحلیل های پردامنه ای از سازمان ها اقدام شده است. در این راستا، ابتدا به شناسایی عواملی بمنظور گونه شناسی مفهومی این سنخ سازمانها اقدام و سپس متعاقب آن بر مبنای نتایج مطالعات پیشین ،به سنخ شناسی تجربی سازمان های مذکور اقدام شده است. پس از تحلیل های گونه شناختی بعمل آمده ، یک طبقه بندی موردمبناء از سازمانهای عمومی و دولتی بر اساس معیارهایی همچون (غیر بهره منداز انحصار،انحصاری و رقابتی- ترتیبات تنظیم و مقررات گذاری- تامین مالی غیردولتی –دولتی و غیره) ارایه شده است که تمامی ترتیبات ساختاری و فرایندی سازمان های دولتی و عمومی را لحاظ نموده است.این پژوهش ضمن ارایه الگویی از مرزبندی و طبقه بندی معین از سازمان های دولتی و عمومی، مدیران و ذینفعان این سنخ از سازمان ها را در گذار و رهایی از بند تعلقات، تقلیدها، اجبارهاو هنجارهای نهادی در شناخت سازمانهای متبوع خود یاری رسانده و می تواند به عنوان یک چارچوب مرجع در انتخابهای مرتبط با ساختارو فرایند سازمانی مطرح گردد.

Keywords:

گونه شناسی , گونه شناسی تجربی (تکسونومی) سازمان های دولتی و عمومی , تحلیل های مورد مبنا , عوامل فرایندی و ساختاری