روش و بینش در کتاب روضه الواعظین و بصیره المتعظین

شیعیان در قرن های متقدم کتاب های مهمی در سیره پیامبر (ص) و ائمه معصومان (ع) نگاشته اند که در دوره های بعد بارها مورد استناد و استفاده قرارگرفته و از شهرت درخوری برخوردارند، اما در این نوشتار به کتابی در سیره نگاری امامیه پرداخته می شود که تاثیرات پر باری را فرهنگ و آموزه های شیعیان داشته است اما آن چنان موردتوجه کتاب های سیره نگاشته شده پس ازآن واقع نشده است. در این مقاله به روش توصیفی و تحلیلی ابتدا به محتوای کتاب اشارتی می رود و آنگاه به بررسی روش و بینش در این کتاب پرداخته می شود. به نظر می رسد که روش غالب در این کتاب بر اساس روش روایی است که در دوره نگارش این کتاب رواج فراوانی داشته است اما بینش در این کتاب بینش تربیتی است که در بین کارهای مشابه زمان خویش یکتاست و نشانه های تاثیرگذاری آن بر جامعه اسلامی و شیعی تاکنون نیز بسیار مشهود است.

Keywords:

سیره , روضه الواعظین , فتال نیشابوری , روش در سیره نگاری , بینش در سیره نگاری