یکی از مشکلات مهندسین سازه، پوشش دادن دهانه های بزرگ بود که با پیدایش خرپاهای فضایی این مشکل به نحو قابل ملاحظه ای مرتفع شد. از جمله مزایای سازههای فضایی می توان به:
-1 سرعت در طراحی، ساخت و اجراء
-2 ایمنی ، سبکی و مقرون به صرفه بودن،
-3 قابلیت ایجاد اشکال و فرمهای متنوع در معماری اشاره نمود.
با توجه به این که این گونه سازهها دارای تعداد زیادی عضو با تنوع مختلف در سطح مقطع و طول می باشند، خطای ساخت و اجرای اعضاء، غالباٌ غیر قابل پیشگیری و پیش بینی هستند و این امر ممکن است باعث ایجاد تغییرشکل ها و تنش هایی در سازه گردد به طوری که پس از اجرای کامل ساختمان، علیرغم عدم اعمال نیروهای خارجی، سازه تحت اثر تنش قرار می گیرد. با توجه به این که سازهها، برای این نیروها طراحی نمی شود، میزان نقص عضو اعضاء تاثیر قابل توجه ای بر پایداری سازه خواهد داشت. در این تحقیق تعدادی خرپای فضایی با معماریهای متنوع با درنظر گرفتن نقص عضو برای یک عضو در مکانهای مختلف سازه تحت بررسی قرار گرفته است.