مدل یابی ساختاری انگیزش پیشرفت بر اساس خودناتوانسازی و درگیری در فضای مجازی با میانجیگری شادکامی
Publish place: Journal of School Counseling، Vol: 2، Issue: 2
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 113
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSC-2-2_005
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1402
Abstract:
اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل معادلات ساختاری انگیزش پیشرفت بر اساس خودناتوان سازی و درگیری در فضای مجازی با میانجی گری شادکامی انجام شد.مواد و روش ها: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه در شهرستان پل دختر بود که ۳۴۶ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که مدل بدست آمده از برازش مناسبی برخوردار است. بر این اساس، بین درگیری در فضای مجازی با انگیزش پیشرفت و شادکامی رابطه منفی و از سویی بین شادکامی و انگیزش پیشرفت رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. همچنین نقش میانجی گری شادکامی در رابطه درگیری در فضای مجازی و انگیزش پیشرفت تایید گردید. اما رابطه مستقیم و غیرمستقیم خودناتوان سازی با انگیزش پیشرفت معنادار نبود. بحث و نتیجه گیری: بنابراین، با توجه به نقش معنادار متغیر میانجی شادکامی، می توان با ایجاد فضایی شاد و خوشایند برای دانش آموزان در فضای مدرسه و خانواده از بروز پیامدهای منفی فضای مجازی جلوگیری کرد.
Keywords:
Authors
فضل الله حسن وند
دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
مریم عبدالهی مقدم
دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
معصومه احمدی
کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
مریم رفائی
کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات ارسنجان، شیراز، ایران.