ارزیابی سازگاری و پایداری لاین های پیشرفته بادمجان های دلمه ای کشور

در این پژوهش چهار لاین پیشرفته بادمجان دلمه­ ای کشور شامل لاین های D۱، D۷، D۱۳ و BJ۳۰ به­ همراه سه شاهد رقم "بلک بیوتی"، توده قصری دزفول و توده دلمه ای برازجان در آزمایشات سازگاری و پایداری در قالب طرح بلوک ­های کامل تصادفی در سه تکرار و به ­مدت دو سال در پنج منطقه کشور شامل کرج، قراخیل، جیرفت، ارومیه و دزفول، مورد ارزیابی قرار گرفتند. بالاترین عملکرد در بین مناطق مورد مطالعه مربوط به منطقه کرج با میانگین عملکرد ۵۸/۳۹ تن در هکتار بود. از طرفی بیشترین عملکرد را لاین ­های BJ۳۰، D۱ و D۷ به ­ترتیب با میانگین عملکرد ۳۴/۰۸، ۳۳/۷۲ و ۳۱ /۴۲تن در هکتار دارا بودند. به­ طور کلی بیشترین عملکرد مربوط به لاین BJ۳۰ و توده محلی دلمه ­ای برازجان (تیمار شاهد) در منطقه کرج و کمترین عملکرد مربوط به لاین D۷، رقم "بلک بیوتی"، لاین D۱۳ و توده محلی برازجان، همگی در منطقه قراخیل بود. براساس نتایج تجزیه پایداری به روش AMMI لاین­هایD۱  و D۷ به ­عنوان لاین­ های با پایداری عمومی و میانگین عملکرد مناسب، قابل توصیه برای کشت در تمامی مناطق کشور می ­باشند، زیرا دارای اثر متقابل ژنوتیپ در محیط کمتر و پایداری عمومی بیشتری بودند. همچنین، لاین پیشرفته BJ۳۰ سازگاری خصوصی با منطقه کرج داشته و قابل توصیه برای این منطقه است.

Keywords:

پایداری عمومی , روش AMMI , سازگاری خصوصی , عملکرد