نگاهی نو به اصل توجیه رای لزوم قطع و یقین دادگاه هنگام نگارش رای

رایی از شعبه اول دادگاه نظامی یک صادر شده است. به این رای اعتراض کرده­اند. شعبه دیوان عالی کشور آن رای را نقض نموده و پرونده را به شعبه صادرکننده بازگردانده تا عنوان اتهامی تغییر یابد. شعبه مرجوع­الیه برای تبعیت از رای دیوان و تغییر عنوان اتهامی، دست به استدلال­هایی لرزان زده که ذهن خواننده را به سویی می­برد که گویی متوفی مستحق مرگ بوده است. به دنبال فرجام­خواهی دوم، شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور در رایی برجسته و نمونه، رای دادگاه نظامی یک را با استدلال­هایی بدیع و چشمگیر، نقض می­کند چرا که به زعم این شعبه، رای فرجام­خواسته از نظر «غیر جزمی دادگاه و دادرس صادرکننده» حکایت دارد. رای شعبه دیوان که به پاسداری از اصول دادرسی و به ویژه اصل توجیه رای اصدار یافته، درست و شایسته آفرین است. بر پایه این رای، اصل توجیه رای شامل نگارش درست رای می­شود که ضمانت اجرای نادیده گرفتن آن نقض رای است.

نگاهی نو به اصل توجیه رای لزوم قطع و یقین دادگاه هنگام نگارش رای Keywords:

نگارش رای , استدلال رای , بی طرفی , جزمیت