Health-promoting behaviors of employees of one of Tehran University of Medical Sciences in ۲۰۲۱

زمینه و هدف تغییرات سبک زندگی بشر، مهم ترین عامل رخداد گذار سوم اپیدمیولوژیک و یکی از شاخص های این گذار، افزایش شیوع بیماریهای غیر واگیر دار و مرگ و میرهای ناشی از آن است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین وضعیت رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت کارکنان یکی از دانشگاه های علوم پزشکی در تهران می باشد. مواد و روش ها در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش مقطعی ۳۸۷ نفر از کارکنان دانشگاه مورد بررسی قرار گرفتند. از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه رفتارهای ارتقا دهنده سلامت ویرایش دوم(HPLP-II  ) جهت گردآوری داده ها استفاده شد.داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان ۱/۳۷ سال(۸/۸ سال)، ۲۵۳ نفر(۴/۶۵%) مذکر و غالب شرکت کنندگان، ۱۲۰ نفر (۳۱%) دارای مقطع تحصیل کارشناسی بودند. شاخص توده بدنی اکثر شرکت کنندگان ۱۹۴ نفر (۴/۵۵%) در وضعیت طبیعی بود. میانگین (انحراف معیار) امتیاز رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در کل ۰۵/۵۲ (۰۱/۲۱) و در زیر مقیاس های مسئولیت پذیری سلامت ۸۵/۸(۷۷/۳)، فعالیت بدنی۶۶/۸(۶۴/۳)، تغذیه ۸۵/۸(۰۲/۴)، رشد معنوی ۱۷/۸(۰۷/۴) روابط بین فردی ۵۵/۸(۲۶/۴) و مدیریت استرس ۹۷/۸(۵۲/۳) تعیین گردید. ارتباط بین همه زیر مقیاس های رفتارهای ارتقا دهنده سلامت بجز زیر گروه مسئولیت پذیری سلامت و تغذیه با گروه های سنی معنی دار بود( ۰۴۵/۰ p =). از نظر شاخص توده بدنی شرکت کنندگان، فقط ارتباط زیر گروه مدیریت استرس با شاخص توده بدنی معنی دار بود( ۰۲۱/۰ p =). بحث و نتیجه گیری نتایج این پژوهش نشان داد که به طور کلی میانگین امتیاز مهمترین عناصر سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت شامل تغذیه، فعالیت بدنی، مسئولیت پذیری سلامت، مدیریت استرس، روابط بین فردی و رشد معنوی از شاخص میانه بالاتر است ولی در برخی از زیر گروه ها، مقادیر اندازه گیری در حد متوسط می باشد. از آنجا که ارتقای این رفتارهای ترویجی، منجر به بهبود سبک زندگی ارتقادهنده سلامت می شود انجام مداخله های آموزشی بویژه در ابعاد روابط بین فردی و رشد معنوی توصیه می گردد.

Keywords:

Employee , Lifestyle , Health-promoting behaviors , Cross-sectional study. , کارکنان , سبک زندگی , رفتارهای ارتقا دهنده سلامت , مطالعه مقطعی.