Modeling organizational and social factors affecting the occurrence of occupational accidents: the mediating role of public health

چکیده هدف: حوادث شغلی همواره متاثر از پیشرفت تکنولوژی و فناوری بوده است که با پیدایش ریسک های نو ظهور در محیط کاری شناسایی علل حوادث نیازمند بررسی دقیق تر است. پژوهش حاضر با هدف شناخت عوامل سازمانی و اجتماعی – روانی با توجه به نقش میانجی عوامل فردی با استفاده از مدل سازی ساختاری پرداخته است. روش بررسی: مطالعه از نوع مقطعی - تحلیلی است که با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری با رویکرد AMOS در سال ۱۳۹۸ در بیمارستان بقیه الله (عج) انجام شد حجم نمونه ۴۸۰ نفر بوده که طبق  الگوی مطالعات ساختاری تعیین شد. ارزیابی مدل مفهومی با استفاده از نرم افزار IBM SPSS AMOS نسخه ۲۲ انجام شد. یافته ها: نتایج آزمون KMO و بارتلت جهت کفایت حجم نمونه برابر ۸۹۰/۰ بوده که بیانگر حجم نمونه مناسب است. نتایج پژوهش نشان دهنده ی نفش میانجی سلامت عمومی به عنوان عوامل فردی در مدل ارائه شده محقق است. عوامل اجتماعی با دو مولفه تعارض کار – خانواده و عدم توازن پاداش – تلاش از مهم ترین ریسک های حادثه شغلی بوده است همچنین اندازه سازمان ارتباط معنی دار با شدت بروز حادثه دارد. شیفت کاری از مهم ترین عوامل سازمانی بوده که ارتبط معنی دار و منفی با متغیر میانجی دارد. مقادیر شاخص نیکویی برازش مدل X۲/df، RMSEA، TLI، CFI، GFI و AGFI به ترتیب برابر با ۳۱۵/۲، ۰۵۲/۰، ۹۰۹/۰، ۹۳۹/۰، ۹۵۲/۰ و ۹۵۷/۰ بوده است که بیانگر مدل ارائه شده مطلوب است. بحث و نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل فرضیات مطالعه نشان داد که عدم برقراری تعادل میان پاداش و تلاش و وجود تعارض شدید میان کار و خانواده در میان افراد مورد مطالعه مشهود است این دو عامل و نوع شیفت کاری اثر مستقیم بروی شدت حادثه و سلامت عمومی افراد دارد.

Keywords:

Modeling , Structural equation , social factor , AMOS , مدل سازی , معادلات ساختاری , عوامل اجتماعی , AMOS