الگوی بومی سازی شده برای ارزیابی کارایی انرژی در ساختمان های شهر قزوین

بحران انرژی مهمترین بحران قرن بیستم محسوب می شود .با رشد شهرنشینی و ساخت ساختمان های جدید پیامدهای مختلفی ناشی از افزایش مصرف انرژی در کشورهای در حال توسعه به چشم می خورد. برای انجام تحلیل ها، از الگوی سنجش کیفیت مقادیر با استفاده تکنیک مقایسه تطبیقی در روش تحقیق توصیفی - تحلیلی در راهبرد استدلال منطقی استفاده شده است . در نهایت با بررسی و سنجش کارایی انرژی ، پیشنهادات و توصیه های لازم برای بهبود روش ارزیابی کارآیی انرژی با نگاه بومی پیشنهاد می شود.نتایج تحقیق نشان می دهد که تدوین مرجع ارزیابی پایداری بنا، الزمه ی یکپارچگی و بهره گیری از نتایج تلاش ها در این حوزه است ؛ با توسعه ی آن می توان پیشنهادات و دستورالعمل های پایداری را سنجیده و توسعه داد. از سوی دیگر، رویکردهای یک بعدی ارزیابی )رویکرد جزءنگر به هر یک از مسائل محیطی ، اقتصادی و اجتماعی ( در دستیابی به اهداف پایداری ضعیفند؛ ارائه ی چارچوبی یکپارچه )با در نظر گرفتن رابطه ابعاد س هگانه پایداری و کل نگر( و نگاه کمی به را محل ها، محدودیت ها و نواقص را برطرف می کند. و در نهایت با تدوین چارچوب مناسب ارزیابی ، می توان شاخص ها و معیارهای پایداری منتج از پژوهشها را یکپارچگی بخشید.

Keywords:

کارایی انرژی , روش ارزیابی کارایی انرژی , طراحی معماری , شهر قزوین