بررسی مولفه های حاکم درطراحی معماری بومی با رویکرد پایداری زیست محیطی در اقلیم های سرد و کوهستانی

ظهور فناوری و امکان استفاده از انرژی های فسیلی و دستگاههای مکانیکی ، حدود دو سده، اختلالاتی در طراحی اقلیمی و بومی بناها به ویژه در شهرها پدید آورده است . از این رهگذر موضوع استفاده نامتعارف از منابع انرژی فسیلی و ایجاد آلودگی زیست محیطی ناشی از آن ، به صورت موضوعی جدی و تهدید کننده در آمده است . در بحث توسعه پایدار ، توجه مجدد به امر طراحی اقلیمی و بازگشت به معماری بومی مطرح می گردد. چرا که در این نوع طراحی با استفاده حداکثر از انرژی های پاک و همسازی با شرایط اقلیمی ، ضمن تامین شرایط آسایش انسان و کمترین دخل و تصرف در طبیعت ، صرفه جویی در مصرف انرژی و حفظ محیط زیست سالم برای نسل های آینده ممکن می شود. از آنجا که بی توجهی و ناگاهی در طراحی فضاهای آموزشی بسیاری از کشورها از جمله ایران نتایج نامطلوبی را با خود به همراه داشته است . آشنایی و شناخت عواملی که در آموزش دانش آموزان نقش کلیدی و تاثیرگذار دارند باعث می شوند که توجه ما را به توسعه ی این عوامل در طراحی معمارانه ی امروز، بیشتر از قبل جلب نمایند. متخصصین به فکر ابداع راه کارهایی در راستای مقابله با شرایط نامساعد جوی و استفاده از انرژی های طبیعی با به کار گیری شیوه معماری خاصی پرداختند. از این رو طراحی اقلیمی همچنان که در پیشینه معماری بومی اکثر نقاط جهان دیده می شود ، مجددا مورد توجه قرار گرفت . هرفضای معماری، باید در برابر خصوصیات جغرافیایی و اقلیمی بتواند شرایط مساعدی برای پاسخگویی به نیازهای انسانی فراهم آورد. در این راستا با توجه به گستردگی در نیمکره شمالی ونیز کشور عزیزمان ایران، توجه به طراحی بناها در شهرهای اقلیم سردوکوهستانی که از مصرف کنندگان عمده انرژی های فسیلی به شمار می روند، می تواند بخش عمده ای از مصرف ودرنتیجه کاهش آلودگی های ناشی از مصرف آنهاراتقلیل دهد، طراحی زیست محیطی رویکردی از طراحی پایدار است که تلاش می کند با استفاده و بهره گیری هرچه بیشتر از انرژی موجود در طبیعت تا حد امکان شرایط محیطی مناسبی در فضاهای زیستی مورداستفاده انسان ایجاد نماید. نوشتار پیش رو عنوان می دارد که به کارگیری مولفه های معماری بومی با توجه به ضوابط و تکنولوژی همچنین نیاز کاربران در روند رسیدن به پایداری زیست محیطی موثرند لذا سعی شده است که این مولفه ها تا حد امکان در طراحی به کار گرفته شوند. بنا در کمترین تعارض با محیط و بیشترین سازگاری با طبیعت است از این رو به کارگیری این مولفه ها به منظور دستیابی به طراحی و چگونگی بالا بردن کیفیت آسایش در این محیط ها و کاهش مصرف منابع انرژی می باشد که از اهداف این پژوهش هستند.

Keywords:

معماری بومی , زیست محیطی , اقلیم سردوکوهستانی