عصر تصویر جهان و راززدایی از جهان هستی
Publish place: Ontological Researches، Vol: 11، Issue: 22
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 62
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ORJ-11-22_006
تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1402
Abstract:
عصر تصویر جهان گویای عصری است که انسان با اعتماد به عقل خودبنیاد، دلبسته آبادانی زندگی دنیاست و به توانمندی علوم تجربی امید فراوانی دارد. براین اساس او جهان جدیدی میسازد که مبتنی بر فهم، خواست و نیازهای دنیوی جدیدش اشت. راززدایی از جهان و زندگی انسان، از اوصاف اصلی چنین عصری است به این معنا که انسان تمایلی به اندیشیدن درباره رازهای مابعدالطبیعی زندگی خود، مانند راز خدا، مرگ، و جاودانگی (حیات اخروری) و نظایر آنها ندارد، بلکه تمرکز اندیشه او بر آبادانی حیات دنیوی است. به همین دلیل اوصافی چون انسانمحوری، نسبیگرایی و انسانی شدن اخلاق، انسانی شدن حقیقت، غلبه کمیتنگری، دنیاگرایی و مادیگرایی، فراموشی مرگ، و نهایتا الحاد یا ندانمانگاری از مشخصههای بارز جهان انسان عصر تصویر جهان است. چنین انسانی به واسطه کنار گذاشتن رازهای مابعدالطبیعی دچار بحرانها و چالشهای مهمی شده است که از جمله آنها میتوان به بیمعنای زندگی، ناامیدی و پوچی، بیخانمانی و عدم امنیت، عسرت و تنهایی، عدم اصالت، نفی دیگری و توسل به خشونت و بیهویتی اشاره داشت. راهکار نجات چنین انسانی دعوت به بصریت درباره لزوم تامل و زیستن با رازهای مابعدالطبیعی و تفکیک آنها از مسائل علمی زندگی رزمره و توجه به ناتوانی عقل خودبنیاد و گفتمان علوم تجربی برای فهم ماهیت رازهاست.
Authors
قدرت الله قربانی
دانشیار فلسفه دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران