طراحی کد رادار جهت بهینه سازی آشکارسازی، تحت قید خودبستگی سفید شده

شکل موج ارسالی رادار، یکی از فاکتورهای تاثیرگذار در عملکرد آشکارسازی اهداف است که در توسعه رادارهای شناختگر بسیار مهم می باشد. در این مقاله، روش ارسال تطبیقی مورد بررسی قرار می گیرد که به طور خاص به طراحی تطبیقی شکل موج ارسالی رادار جهت بیشینه کردن سیگنال به تداخل (و به تبع آن آشکارسازی) می پردازد. شکل موج ارسالی در کلاس کدهای خطی بین پالسی فرض شده و عملکرد آن در حضور تداخل رنگی گوسی مورد بررسی قرار می گیرد. مقالات متعددی به طراحی این دسته از کدها پرداخته اند. لیکن نکته ای که در همه این مقالات مغفول مانده است این است که قید شباهت تابع همبستگی بایستی بعد از فیلتر سفیدکننده گیرنده نوشته شود تا سیگنال سفیدشده با تابع همبستگی مناسب به فیلتر منطبق وارد شود. در این مقاله، ضمن معرفی قید خودبستگی سفیدشده، الگوریتمی برای حل مساله طراحی شکل موج حاصل پیشنهاد شده است. روش فوق، روش جریمه تدریجی نامگذاری شده است ونشان داده شده است که دارای پیچیدگی محاسباتی چندجمله ای است. سپس همگرایی الگوریتم ارائه شده اثبات شده و در نهایت با شبیه سازی، عملکرد بهتر کد طراحی شده با روش پیشنهادی نسبت به کدهای طراحی شده با روشهای موجود نشان داده شده است.

Keywords:

طراحی شکل موج راداری , رادار شناختگر , قید شباهت خودبستگی سفید شده , بهینه سازی محدب , روش جریمه تدریجی