بررسی رابطه رفتار خود توسعه ای و عوامل موثر بر آن با بهره وری کارکنان معاونت منابع انسانی نیروی انتظامی ایران

هدف از این پژوهش بررسی رابطه رفتار خودتوسعه ای با بهره وری کارکنان معاونت منابع انسانی نیروی انتظامی و شناسایی عوامل فردی و عوامل سازمانی موثر در رفتار خودتوسعه ای کارکنان معاونت منابع انسانی نیروی انتظامی، همچنین عوامل سازمانی و فردی موثر در بهره وری کارکنان معاونت منابع انسانی نیروی انتظامی است. نتایج تحقیق حاضر که از نظر هدف کاربردی و از لحظ روش مطالعه ای توصیفی پیمایشی است، نشان می دهد که فرماندهان و مدیران مهمترین نقش را در ایجاد تمایل و رفتار خودتوسعه ای کارکنان دارند. ضمن آنکه توانمند سازی کارکنان، انگیزش شغلی، تعهد حرفه ای، حمایت سرپرست و حمایت سازمان نقش مهمی در افزایش تمایل و رفتار خودتوسعه ای و بالطبع افزایش رفتارهایی که منجر به بهره وری در کارکنان می گردد را دارا می باشند. در این راستا مدیران و سرپرستان از طریق حمایت از تلاش های کارکنان جهت بهبود مهارتهای کاری، ارزیابی عملکرد مناسب، بازخورد به موقع و مثبت، فراهم نمودن زمان کافی برای حضور در آموزش های رسمی و غیر رسمی، تسهیل نمودن شرکت افراد در فعالیت های یادگیری، ایجاد باور به یادگیری و بهبود مهارتهای شغلی در کارکنان، اتخاذ سیاستها و قوانین استخدامی مناسب، اعطای پاداش،اجازه خطا (اشتباه کردن) به کارکنان و فراهم نمودن فرصت پیشرفت شغلی برای تمام کارکنان، می توانند ضمن افزایش رفتار خودتوسعه ای منابع انسانی، باعث افزایش اقدامات و رفتارهایی که منجر به بهره وری در عملکرد کارکنان می شود، گردند.

Keywords:

بهره وری کارکنان , رفتار خودتوسعه ای , توسعه منابع انسانی , معاونت نیروی انسانی ناجا , کارکنان