اصول برنامه ریزی درسی در آموزش جغرافیا در دوره ابتدایی

این پژوهش با هدف اصلی شناخت اصول برنامه ریزی درسی در آموزش جغرافیا در دوره ابتدایی می باشد که به صورت کتابخانه ای- مطالعاتی و با استفاده از فیش برداری جهت تحقق به هدف تحقیق انجام شده است. برنامه ریزی درسی یکی از ابزارهای مدیریت است که زمینه منطقی اتخاذ تصمیم را فراهم می سازد. برنامه ریزی، کوششی است آگاهانه و منظم برای انتخاب بهترین روش موجود برای دستیابی به اهداف مخصوص. بنابر این، برنامه ریزی درسی، به تدابیری اطلاق می شود که در محیط آموزشی اجرا میشود. این تدابیر شامل مولفه های اهداف، روش های یادگیری، انتخاب محتوا، تجربیات فراگیران، تکنولوژی آموزشی، زمان، مکان و همچنین ارزشیابی میشود. مراحل برنامه ریزی، شامل تعیین هدف، انتخاب روش و وسیله، اجرا و ارزشیابی است. انواع برنامه ریزی موثر در آموزش زبان فارسی شامل روش نیازسنجی و تجزیه و تحلیل موقعیت، هدف ها، شیوه های یاددهی -یادگیری، فرصت های یادگیری، محتوا و ارزشیابی می باشد، که بهترین برنامه ریزی از نوع فرصت های یادگیری می باشد که خود این روش هم شامل دو نوع سازماندهی پلکانی و تارعنکبوتی می باشد، و در نهایت مشخص گردید که بهترین روش آموزش، روش تار عنکبوتی است زیرا، این روش سبب یادگیری عمیق می شود.

Keywords:

پلکانی , آموزش , برنامه ریزی , تارعنکبوتی , جغرافیا.