ارزیابی کارایی نسبی شرکت های تعاونی کشاورزی استان مازندران به روش تحلیل پوششی داده ها

تعاونی ها، واحدهای کوچک اقتصادی ویژه ای هستند که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، در اقتصاد مقاومتی، تولید ملی، کارآفرینی وجذب نیروی کار, با افراد جامعه مشارکت می کنند و غابا مالکیت مستقلی دارند. در این مقاله ارزیابی کارایی نسبی شرکت های تعاونیکشاورزی استان مازندران با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها انجام می شود. مدل تحلیل پوششی داده ها بر خلاف بسیاری ازمدل های مرسوم در نظریه اقتصاد خرد در اندازه گیری کارابی می تواند شامل چندین ورودی و خروجی باشد. اطلاعات و داده های اینتحقیق با استفاده از منابع، ماخذ، مشاهده و بازدید از مستندات و تهیه آمار و اطلاعات مربوط به شاخص های ارزیابی عملکرد ومطالعه میدانی از ۲۹ شرکت تعاونی فعال در بخش کشاورزی استان مازندران جمع آوری شدند. پس از ارزیابی کارایی نسبی با نرم افزارLINGO شر کت های تعاونی استان مازندران به دو دسته واحدهای کارا و ناکارا تقسیم شده است و برای واحدهای ناکارا، یک واحدالگو جهت بهبود عملکرد معرفی شده است. نتایج کلی از آن است که ۲۶درصد از شرکت های تعاونی کارا و ۷۴درصد از آن ها ناکارااست. همچنین شرکت تعاونی چفته سر طبرستان در رتبه نخست و شرکت تعاونی حمزه ساری در رتبه آخر قرار گرفته است.

Keywords:

شرکت های تعاونی کشاورزی استان مازندران , تحلیل پوششی داده ها , کارایی نسبی , واحد الگو , رتبه بندی