رابطه استرس شغلی با رفتار های بی نزاکتی در محیط کار با توجه به نقش تعدیل کنندگی سرمایه روان شناختی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه استرس­ شغلی با رفتار­های بی­نزاکتی در محیط کار با توجه به نقش تعدیل­کنندگی سرمایه روان­شناختی (تاب­آوری، خوش­بینی، امیدواری و خودکارآمدی) انجام گرفت.روش­کار: نمونه این پژوهش توصیفی-تحلیلی شامل ۲۹۷ نفر از کارکنان شرکت برق منطقه­ای استان خوزستان در سال ۱۳۹۴ بودند که به روش تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. شرکت­کنندگان، پرسش­نامه استرس شغلی، سرمایه روان­شناختی و رفتار بی­نزاکتی در محیط کار را تکمیل نمودند. تحلیل داده­ها با تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی انجام شد.یافته­ها: نتایج نشان دادند که استرس شغلی با رفتار بی­نزاکتی در محیط کار، رابطه­ی منفی معنا­داری (۰۰۸/۰=P) دارد. یافته­ها هم­چنین حاکی از نقش تعدیل­کنندگی تاب­آوری در رابطه استرس شغلی و رفتار بی­نزاکتی در محیط کار (۰۴/۰=P) بودند اما نقش تعدیل­کنندگی خوش­بینی، امیدواری و خودکارآمدی در رابطه استرس شغلی و رفتار بی­نزاکتی در محیط کار مورد تایید قرار نگرفت.نتیجه­گیری: نتایج نشان داد رابطه استرس شغلی و ارتکاب رفتار بی­نزاکتی در کارکنان با تاب­آوری بالا، ضعیف تر از رابطه این دو متغیر در در کارکنان با تاب­آوری پایین است.

رابطه استرس شغلی با رفتار های بی نزاکتی در محیط کار با توجه به نقش تعدیل کنندگی سرمایه روان شناختی Keywords:

استرس شغلی , تاب آوری , سرمایه روان شناختی