کاربرد روش تلفیقی MCDM و GIS در شناسایی مناطق روستایی با پتانسیل اکوتوریستی

در دهه های اخیر همراه با رشد و توسعه گردشگری، زیرشاخه های گردشگری، از جمله اکوتوریسم یا بوم گردی نیز رشد بسیاری یافته اند. جدیدبودن این بخش از گردشگری سبب شده است که کمتر بتوان به روش یا چارچوب مناسبی در پژوهش های جهانی درخصوص انتخاب پتانسیل های اکوتوریستی در مناطق و مکان های گوناگون دست یافت. نقاط روستایی از دیرباز در زمره مهم ترین مکان هایی که جاذبه های گردشگری فراوانی دارند، قرار گرفته اند. از سویی دیگر، انتخاب روستاهای هدف در گردشگری، به ویژه روستاهای نمونه اکوتوریستی اهمیت بسیاری دارد. در پژوهش حاضر، این پرسش که انتخاب روستاهای نمونه اکوتوریستی چگونه صورت می گیرد، مطرح شد. ابتدا از طریق مدل ارزیابی اکوتوریستی با تلفیق TOPSIS-GIS بر اساس ۹ معیار، پتانسیل اکوتوریستی در محدوده استان تهران به عنوان یکی از کانون های جمعیتی کشور که در حاشیه جنوبی البرز قرار دارد پهنه بندی شد. سپس با استفاده از تابع اکوتوریسم روددره ای تعریف شده، در چندین مرحله با اجرای الگوریتم و هم پوشانی لایه ها، روستاهای نمونه اکوتوریستی انتخاب شدند. نتیجه به دست آمده نشان داد که روستاهای ۶گانه برگزیده، بر محدوده مناطق زیست محیطی چهارگانه انطباق دارند و مدل توانایی بالایی در انتخاب روستاهای نمونه اکوتوریسم روددره ای در کشور دارد.

Keywords:

استان تهران , اکوتوریسم , تحلیل چندمعیاره TOPSIS و GIS , روستاهای نمونه , مدل ارزیابی اکوتوریسم