پیشبینی پرخوابی دانش آموزان دوره دوم متوسطه: نقش اضطراب کرونا و اعتیاد به اینترنت

هدف پژوهش حاضر پیشبینی پرخوابی دانش آموزان دوره دوم متوسطه بر اساس اضطراب کرونا و اعتیاد به اینترنت بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر طرح پژوهش، از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل همه دانش آموزان مشغول به تحصیل دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود که متشکل از ۲۱۱۱۲ دانش آموز دختر و ۱۷۹۸۴ نفر دانش آموز پسر بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعداد ۴۲۱ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد که شامل ۲۸۱ دانش آموز دختر و ۱۴۰ دانش آموز پسر بود. از ابزار های اضطراب کرونا (CAQ)، اعتیاد به اینترنت((IAQو پرسشنامه غربالگری پرخوابی و کم خوابی((MSQ برای جمع آوری داده ها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه همزمان و با نرم افزار SPSS انجام گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان نشان داد که اضطراب کرونا و اعتیاد به اینترنت به طور معناداری توان پیش بینی پرخوابی را دارند (P<۰/۰۰۱) همچنین علائم روانی و جسمانی اضطراب کرونا و اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت و معناداری با پرخوابی داشتند ؛ بنابراین، انجام مداخلات روانشناختی جهت کاهش پیش بین های پر خوابی همچون اضطراب کرونا و اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

اضطراب کرونا , اعتیاد به اینترنت , پرخوابی , دانش آموزان