بررسی نقش واسطه ای خودکارامدی بر رابطه ی بین اضطراب در دوران کرونا و اشتیاق تحصیلی در دانشجویان دانشگاه تهران

یکی از عوامل کلیدی در موفقیت دانشجویان در دانشگاه اشتیاق تحصیلی است عاملی که سبب تمرکز و توجه دانشجویان به مسائل و تعهد به مقرارات می شود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود و هدف این مطالعه بررسی تاثیر اضطراب کرونا بر اشتیاق تحصیلی دانشجویان با واسطه گری خودکارامدی است و بدین منظور ۱۶۸ نفر از دانشجویان دانشگاه تهران به شیوه ی نمونه گیری آنلاین در دسترس به سه پرسشنامه ی خودکارامدی (GSE-۱۷) شرر وهمکاران (۱۹۹۸)، اشتیاق تحصیلی (SE) فردریکز و همکاران (۲۰۰۴) و اضطراب کرونا ویروس (CDAS) علیپور و همکاران (۱۳۹۸) پاسخ دادند و جهت بررسی آماره های توصیفی از نرم افزار SPSS-۲۶ و برای مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزار AMOS-۲۴ استفاده شد و نتایج پژوهش نشان می دهد که متغیر خودکارامدی بر اشتیاق تحصیلی و اضطراب کرونا بر خودکارامدی اثر مستقیم و معناداری دارد ( p <۰/۰۱ ) و از طرف دیگر متغیر اضطراب کرونا با در نظر گرفتن نقش میانجی خودکارامدی بر اشتیاق تحصیلی اثر دارد ( p <۰/۰۱ ) و پس می توان گفت که با در نظر گرفتن نقش واسطه ایی خودکارامدی، اضطراب کرونا بر اشتیاق تحصیلی در دانشجویان اثر گذار است و با بالا رفتن اضطراب کرونا خودکارامدی دانشجویان و اشتیاق تحصیلی آن ها کاهش پیدا می کند و استفاده از روش هایی که اضطراب ناشی از ویروس کرونا را در دانشجویان کاهش دهد می تواند با اثر گذاری بر خودکارامدی دانشجویان و افزایش آن اشتیاق تحصیلی را هم در دانشجویان افزایش دهد.

Keywords:

اشتیاق تحصیلی , خودکارامدی , اضطراب کرونا , دانشجویان