مقاومت آنتی بیوتیکی در عوامل ایجاد بیماری های باکتریایی ماهی های قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss در برخی مزارع پرورشی کشور
Publish place: Journal of Veterinary Research، Vol: 78، Issue: 2
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 132
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVR-78-2_002
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1402
Abstract:
زمینه مطالعه: بیماری های عفونی و مقاومت میکروبی از جمله معضلات پرورش ماهی می باشند که سالانه خسارات زیادی به این صنعت وارد می کنند. غیر از ضررهای اقتصادی ناشی از این عفونت ها، برخی از این عوامل زئونوز بوده و ممکن است به انسان منتقل شوند.هدف: مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل باکتریایی شایع در مزارع پرورش قزل آلا و تعیین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها به برخی آنتی بیوتیک های رایج مورد استفاده در این صنعت می باشد.روشکار: نمونه گیری ها در فصول بهار، تابستان و پاییز سال ۱۴۰۰ از طریق مراجعه و بازرسی مزارع و اخذ ماهیان با علائم بیماری در استان های مازندران، لرستان، چهارمحال و بختیاری و زنجان و کشت باکتریایی از اندام های کلیه قدامی یا طحال انجام و با آزمایش های فنوتایپینگ، بیوشیمیایی و مولکولار شناسایی شد. سپس مقاومت آنتی بیوتیکی به روش های انتشار از دیسک و تعیین حداقل دوز ممانعت کنندگی از رشد باکتری ها و با استفاده از آنتی بیوتیک های اریترومایسین، اکسی تتراسایکلین، فلورفنیکل، انروفلوکساسین و نیتروفورانتوئین مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: تعداد ۷۴ جدایه باکتریایی از نوع کوکسی گرم مثبت و یا کوکوباسیل گرم منفی جداسازی گردید، که در آزمایش های فنوتایپینگ، بیوشیمیایی و مولکولار (Polymerase chain reaction) تعداد ۱۲ جدایه (۲/۱۶ درصد) لاکتوکوکوس گارویه (Lactococcus garvieae)، ۹ جدایه (۲/۱۲ درصد) آئروموناس هیدروفیلا (Aeromonas hydrophila)، ۱۷ جدایه (۲۳ درصد) استرپتوکوکوس اینیایی (Streptococcus iniae)، ۲۰ جدایه (۲۷ درصد) استرپتوکوکوس آگالاکتیه (Streptococcus agalactiae) و ۱۶ جدایه (۷/۲۱ درصد) یرسینیا راکری (Yersinia ruckeri) تشخیص داده شد و بیشترین موارد جداسازی مربوط به مازندران بود. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به اریترومایسین و اکسی تتراسایکلین با ۸/۸۷ درصد بود در حالی که کمترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به انروفلوکساسین با ۳/۲۴ درصد به دست آمد. میزان مقاومت آنتی بیوتیکی برای فلورفنیکل و نیتروفورانتوئین نیز به ترتیب ۲/۴۳ و ۴/۴۴ درصد به دست آمد. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی به ترتیب در باکتری های لاکتوکوکوس گارویه، آئروموناس هیدروفیلا، استرپتوکوکوس اینیایی، استرپتوکوکوس آگالاکتیه و یرسینیا راکری مورد ارزیابی قرار گرفت.نتیجهگیری نهایی: مطالعه حاضر نشان داد گسترش بیماری های استرپتوکوکوزیس، لاکتوکوکوزیس، یرسینیوزیس و سپتی سمی آئروموناسی و درمان های مکرر علیه این بیماری ها، منجر به افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی به ویژه علیه داروهای رایج، نظیر اریترومایسین و اکسی تتراسایکلین شده است.
Keywords:
Authors
مهدی سلطانی
گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران؛ گروه بهداشت ماهیان آب شیرین، مرکز اکوسیستم های پایدار آبزیان، موسسه تحقیقات هری باتلر، دانشگاه مرداک، استرالیای غربی، استرالیا
کامبیز رخشانی مهر
دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
سید سعید میرزرگر
گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
اشکان زرگر
گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
پولین شهره
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل، آمل، ایران
سپیده اسدی
دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :