ورود
مقالات فارسیISIکنفرانسهاژورنالها

اثربخشی برنامه آموزش فرزندپروری با رویکرد عقلانی آینده نگر بر خلاقیت فرزندان دختر

Publish place: Journal of Educational Psychology Studies، Vol: 20، Issue: 50
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 160

This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:
https://civilica.com/doc/1755992

شناسه ملی سند علمی:

JR_JEPS-20-50_008

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1402

Abstract:

سابقه و هدف مفهوم عقلانیت و خرد در متون دینی و فلسفی قدمتی دیرینه دارد. از سوی دیگر، امروزه اهمیت فرزند پروری و استفاده از رویکردهای متناسب با فرهنگ اسلامی ایرانی سبک های فرزندپروری و تاثیر آن بر تربیت و آینده فرزندان بر کسی پوشیده نیست. این پژوهش با هدف اثربخشی برنامه آموزش فرزندپروری با رویکرد عقلانی آینده نگر بر خلاقیت فرزندان دبستانی صورت گرفته است. روش کار این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. جامعه پژوهش شامل والدین دانش آموزان دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که با توجه به ملاک های ورود، ۳۰ نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (بسته فرزندپروری عقلانی آینده نگر را در طی ۱۰ جلسه آموزش دیدند) و گروه کنترل (بدون دریافت مداخله) جایگزین شدند. در این پژوهش از آزمون خلاقیت تورنس (۱۹۸۹) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان که بین خلاقیت فرزندان در زیرمقیاس های (بسط، سیالی، ابتکار و انعطاف پذیری) با گروه گواه تفاوت معناداری دارد (۰۰۱/۰>P). بر اساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت آموزش فرزندپروری عقلانی آینده نگر بر خلاقیت کودکان دبستانی اثربخش است؛ و از این آموزش می تواند به عنوان یک رویکرد متناسب با فرهنگ ایرانی استفاده کرد

Keywords:

فرزندپروری , رویکرد عقلانی آینده نگر , خلاقیت , فرزندان , والدین

Authors

سمیه مدرسی

دانشجوی دکتری، گروه روان شناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران، کیش، ایران.

غلامعلی افروز

استاد ممتاز، گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران ، ایران.

زهرا نقش

استادیار، گروه روان شناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

مسعود غلامعلی لواسانی

دانشیار، گروه روان شناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • افروز، غلامعلی (۱۴۰۰). مبانی روان شناختی اندیشه فرزندآوری و مطلوب ...
  • ساعتچی. محمود، کامکاری. کامبیز، عسگریان، مهناز (۱۳۸۹). آزمون های روان ...
  • قاسمی، هاجرالسادات؛ ابراهیمی قوام، صغری؛ درتاج، فریبرز و فرخی، نورعلی ...
  • مقدم، منصور و قمرانی، امیر (۱۴۰۱). ارزیابی اثربخشی والدگری خردمندانه ...
  • Amato, P. R., & Fowler, F. (۲۰۰۲). Parenting practices, child ...
  • Amponsah, S., Kwesib, A. K., & Ernestc, A. (۲۰۱۹). Lin’s ...
  • Auzmendi, E., Villa, A., Abedi, J. (۱۹۹۶). Reliability andvalidity of ...
  • Beaty, R. E., & Kenett, Y. N. (۲۰۲۳). Associative thinking ...
  • Chen, Y., Kubzansky, L. D., & VanderWeele, T. J. (۲۰۱۹). ...
  • Cooper, A., and Sheila, R. (۲۰۱۶). Reflective Parenting: A Guide ...
  • David, O. A. (۲۰۱۹). The Rational Parenting Coach app: REThink ...
  • David, O. A., & DiGiuseppe, R. (۲۰۱۶). The Rational Positive Parenting ...
  • David, O.A. (۲۰۱۴). The Rational Positive Parenting Program for Child ...
  • De Lorenzo, A., Lattke, L. S., & Rabaglietti, E. (۲۰۲۳). ...
  • Ershadi, M., & Winner, E. (۲۰۲۰). Childreńs creativity. In M. ...
  • Gavia, O. A., & Clin, A. (۲۰۱۳). Retman rational stories ...
  • Gavita, O. A. (۲۰۱۱). Evidence-based parent programs for reducing child ...
  • Gavita, O. A., DiGiuseppe, R., & David, D. (۲۰۱۳). Self-acceptance ...
  • Kabat-Zinn, J. (۲۰۰۹). Wherever you go, there you are: Mindfulness ...
  • Kazdin, A., & De Los Reyes, A. (۲۰۰۱). Conduct disorder. ...
  • Lawshe, C. H. (۱۹۷۵). A quantitative approach to content validity. ...
  • Leggett, N. (۲۰۱۷). Early childhood creativity: Challenging educators in their ...
  • Maccoby, E., and Martin, J. (۱۹۸۳). Socialization in the context ...
  • Markham, L. (۲۰۱۸). Peaceful Parent, Happy Siblings: How to Stop ...
  • Murphy, D., Heary, C., Hennessy, M., O'Reilly, M. D., & ...
  • Opoku, M., William, N., Esther, B. B., & Wisdom, K., ...
  • Pullen, D., Swabey, K., Carroll, A., Heath, A., Lombard, S., ...
  • Rha, J., Son, S.Y., & Kim, S. (۲۰۲۱). Structural relationships ...
  • Riany, Y.E., Haslam, D.M. & Sanders, M. (۲۰۲۲). Parental Mood, ...
  • Rosli, N. A. (۲۰۱۴). Effect of Parenting Styles on Children's ...
  • Ross, S. D., Lachmann, T., Jaarsveld, S., Riedel-Heller, S. G., ...
  • Shauffer, C. (۲۰۰۴). The quallity parentng initiative: Supporting excellent parenting ...
  • Sica, L. S., Kapoor, H., & Ragozini, G. (۲۰۲۳). Grasping ...
  • Sternberg, R. J. (۲۰۱۸). ۲۱ Ideas: A ۴۲-Year Search to ...
  • Sternberg, R.J. (۲۰۱۹). Why people often prefer wise guys to ...
  • Sternberg, R.J. (۲۰۲۰). The augmented theory of successful intelligence. In ...
  • Tuntipuchitanon, S., Kangwanthiti, I. O., Jirakran, K., Trairatvorakul, P., & ...
  • Vincent, A. H., Decker, B. P., & Mumford, M. D. ...
  • Waltz, C. F., & Bausell, R. B. (۱۹۸۱). Nursing research: ...
  • Warren, J. M., Halpin, S. A., Hanstock, T. L., Hood, ...
  • Woerkum, van C. M. J., Aarts, M. N. C., & ...
  • Wojtczuk-Turek, A., & Turek, D. (۲۰۱۵). Innovative behaviour in the ...
    • نمایش کامل مراجع