تحلیل روند تغییرات دوره ای فضای سبز شهری زنجان از ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ و ارائه الگوی مکانیابی بهینه آن

هدف از مطالعه حاضر تحلیل تغییرات دوره ای فضای سبز شهری زنجان و مکان یابی بهینه آن در منطقه ۲ شهرداری زنجان است. روش تحقیق؛ توصیفی- تحلیلی بوده و از لحاظ نوع پژوهش، کاربردی می باشد. روند تغییرات کمی وکیفی براساس مدل LCM و مقایسه دودوئی محاسبه گردید . جهت وزن دهی به معیارهای مکان یابی  فضای سبز شهری از مدل تحلیل سلسله مراتبی در محیط نرم افزاری سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که سرانه فضای سبز در سال ۱۳۸۵ از ۶۴/۳۴ متر مربع به ۴۶/۱۲ متر مربع در سال ۱۳۹۰ کاهش یافته است. همچنین در سال۱۳۸۵ بیش ترین میزان تغییرات کمی و کیفی به نفع مناطق فاقد فضای سبز ۹۱/۶۹ درصد بوده که این میزان در سال۱۳۹۰ به ۶۹/۸۰ درصد افزایش یافته است. طی سال های۱۳۹۰-  ۱۳۸۵ بیش ترین میزان مساحت افزایشی در مناطق فاقد فضای سبز با حدود تقریبی۲۵۰ هکتار و  بیش ترین مساحت کاهشی از مناطق با فضای سبز کم با حدود تقریبی۲۵۰ هکتار بوده است. طی این باز ه زمانی افزایش ساخت وساز ها و سرریز جمعیتی به این منطقه از عوامل موثر در کاهش فضای سبز است. از کل مساحت ۲۲۵۰ هکتاری منطقه، ۳۵۶ هکتار معادل ۱۵ درصد از کل مساحت منطقه، وضعیتی کاملا  سازگار  برای گسترش فضای سبز دارد. در یک بررسی کلی می توان گفت که طی این سال ها میزان فضای سبز  به نفع سایر کاربری های خدماتی افزایش داشته و  این میزان در سال۱۳۹۰ شدت گرفته که نیازمند  اتخاذ تمهیدات و انجام اقدامات پیش گیرانه از کاهش بی رویه کاربری فضای سبز است.

Keywords:

فضای سبزشهری , تغییرات دوره ای , الگویمکان یابی , زنجان