بررسی احکام مربوط به معابد نامسلمانان از دیدگاه مذاهب فقهی اسلام

فقهای مذاهب پنج گانه اسلام اتفاق نظر دارند که نامسلمانان نمی توانند در شهرهای نوبنیاد اسلامی، مکانی برای عبادت خود بسازند. در شهرهایی هم که با صلح به تصرف مسلمانان درآمده است، فقها اتفاق دارند که نامسلمانان می توانند در قبال پرداخت مالیات، معبدی برای خود احداث کنند و معابد قدیمی آنان نیز نباید تخریب شود. اختلاف فقها در احکام مربوط به احداث، ابقا یا تخریب معابد در شهرهای مفتوحه عنوه، جزیره العرب و حجاز و احکام مربوط به توسعه و تجدید بنای معابد است که معرکه آرا قرار گرفته است. در منع احداث معبد در شهرهای مفتوحه عنوه، علمای چهار مذهب، موافق اند و جمهور فقهای مالکیه برخلاف آنها به شرط جزیه و اذن امام، قائل به جواز هستند؛ ولی در ابقا یا تخریب معابد، نظر غالب در میان مذاهب، جایزنبودن تخریب است، چنان که درباره توسعه و تجدید بنای معابد نیز نظر برخی فقهای شافعیه و مالکیه بر جایزنبودن است.

Keywords:

احکام , معابد , نامسلمانان , اقلیت ها , مذاهب فقهی , اسلام