تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف محلول پاشی بر صفات مختلف
انگور رقم کندری (Vitis vinifera L) به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک کامل تصادفی انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل اسید سالیسیلیک در سه سطح (۰، ۱ و ۲ میلی مولار) کودهای پتاسیمی در چهار سطح (شاهد، سولفات پتاسیم،
نیترات پتاسیم و نانوکلات پتاسیم) بودند. نتایج نشان داد تیمارهای
سالیسیلیک اسید و کودهای پتاسیمی هردو سبب بهبود صفات
انگور رقم کندری شدند. در تیمارهای
سالیسیلیک اسید با افزایش غلظت
سالیسیلیک اسید صفات تعداد برگ در درخت، سطح برگ، عملکرد میوه، وزن حبه، طول و عرض حبه، محتوای کلروفیل، فنل کل، اسیدهای آلی، نیتروژن و پتاسیم برگ روند افزایشی معنی داری پیدا کردند. اثر متقابل
سالیسیلیک اسید و کودهای پتاسیمی بر صفات تعداد و سطح برگ، طول حبه، عرض حبه، کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، فلاونوئید کل، اسیدهای آلی، آسکوربیک اسید و پتاسیم برگ معنی دار شد. تیمار
سالیسیلیک اسید ۲ میلی مولار و
نیترات پتاسیم سبب افزایش تعداد برگ (۸۷/۲۶ درصد)، سطح برگ (۷۵/۳۰ درصد)، عرض حبه (۹۰/۵۱ درصد)، کلروفیل کل (۹۶/۲۰ درصد)، اسید آسکوربیک (۱۹/۷۰ درصد)، فلاونوئید کل (۷/۵ درصد)، فلاونوئید کل (۵۹/۳۰ درصد) و پتاسیم برگ (۵۷/۴۸ درصد) نسبت به تیمار شاهد شدند.
سالیسیلیک اسید تا سطح ۱ میلی مولار سبب افزایش معنی دار مقدار فلاونوئید کل شد اما پس از آن و در تیمار
سالیسیلیک اسید ۲ میلی مولار کاهش معنی داری پیدا کرد اما مقدار مواد جامد محلول در تیمار
سالیسیلیک اسید ۱ میلی مولار کاهش و پس از آن در تیمار سالسیلیک اسید ۲ میلی مولار افزایش پیدا کرد.
سالیسیلیک اسید تا سطح ۱ میلی مولار سبب افزایش مقدار IC۵۰ شد اما سطوح بالاتر (سالیسیلیک اسید ۲ میلی مولار اثر معنی داری بر IC۵۰ نداشت. مقدار مواد جامد محلول، اسیدهای آلی، در تیمار سولفات پتاسیم بیشتر از سایر تیمارها بود. در تیمارهای سالیسیلیک اسید، بیشترین مقدار
عملکرد میوه با ۶۷/۳۳ کیلوگرم در پایه در تیمار
سالیسیلیک اسید ۲ میلی مولار مشاهده شد. در تیمار کودهای پتاسیمی نیز بیشترین مقدار
عملکرد میوه با ۰۳/۳۴ کیلوگرم در پایه در تیمار
نیترات پتاسیم مشاهده شد. تیمار
سالیسیلیک اسید ۲ میلی مولار و
نیترات پتاسیم موثرترین در تیمار در بهبود صفات انگور بودند.