مطالعه سمیت تدخینی چند اسانس گیاهی بر کنه ی بنه زعفران Rhizoglyphus robini Claparède (Acari: Acaridae) در شرایط آزمایشگاهی
Publish place: Saffron Agronomy and Technology، Vol: 11، Issue: 2
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 129
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SAFRON-11-2_005
تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1402
Abstract:
زعفران یا طلای سرخ یکی از محصولات استراتژیک کشاورزی است که پتانسیل صادرات غیرنفتی بسیار بالایی برای کشور دارد. با توجه به ممنوعیت استفاده از سموم شیمیایی مصنوعی علیه آفات زعفران و روند رو به رشد کاشت این محصول در کشور و همچنین اهمیت تولید بذر گواهی شده محصولات کشاورزی، یافتن راه های کنترل غیر شیمیایی آفت و تولید پیاز سالم زعفران، اجتناب ناپذیر میباشد. در این میان، کنه زعفران Rhizoglyphus robini Claparède یکی از مهمترین آفات زعفران بوده که هرساله خسارت زیادی به پیاز و محصول زعفران وارد میسازد. در مطالعه ی حاضر سمیت اسانس های گیاهی از خانواده کاسنی (Compositae) شامل گیاه درمنه Artemisia sieberi Besser، تلخه Acroptilon repens (L.)، کاسنی Cichorium intybus L. و بومادران Achillea millefolium L. روی کنه ماده بالغ زعفران در شرایط آزمایشگاه ارزیابی شد. زیست سنجی به روش تدخینی در داخل پتری دیش ۵ سانتی متری در تاریکی مطلق، رطوبت نسبی ۷۰ درصد و دمای ۲۶ درجه به مدت ۲۴ ساعت انجام شد. برای هر اسانس ۶ غلظت و برای هر غلظت ۳ تکرار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اسانس درمنه با ppm۰۹/۱۶۰=LC۵۰ دارای بیشترین و اسانس کاسنی با ppm ۱۲/۴۴۰=LC۵۰ دارای کمترین میزان سمیت بر کنه بنه زعفران بودند. همچنین بیشترین شیب رگرسیون غلظت- مرگ و میر در اثر اسانس تلخه (۷۱۹/۰±۸۰۱/۵) و کمترین آن در اثر اسانسهای درمنه و بومادران مشاهده گردید. بر اساس نقطه شروع سمیت، اسانس درمنه با بیشترین مقدار عرض از مبداء (۳۲۳/۰±۱۷۷/۲-) سریعترین سمیت اولیه را بر کنه در غلظت ppm۲۱/۳۳ ایجاد نمود.
Keywords:
Authors
محمد ناطق گلستان
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
آرش هنرمند
استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :