پیش بینی گرایش به اعتیادبه مواد مخدر بر اساس توانمندی هایی منشی در دانش آموزان دخترمتوسطه دوم شهر سقز

هدف اصلی این پژوهش تعیین میزان گرایش به اعتیاد بر اساس توانمندی هایی در دانش آموزان دختر مدارس دولتی مقطع متوسطه دوم شهرستان سقز بود. پژوهش حاضر از نظر زمانی ؛ مقطعی ، از نظر روش کار توصیفی _همبستگی از نوع تحلیلی با کمک مدل معادلات ساختاری و از نظر گردآوری دادهها؛ پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر شاغل به تحصیل در دوره دوم مقطع متوسطه مدارس شهرستان سقز در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. توزیع پرسشنامه ها در بین جامعه آماری به شیوه تصادفی خوشه ای ساده بود. ابزار سنجش شامل سه پرسشنامه تنظیم شناختی هیجانی گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۶) با پایایی ۸۴۸/۰، پرسشنامه توانمندی های منشی پیترسون و سلیگمن (۲۰۰۴) با پایایی ۹۳۳/۰ و پرسشنامه گرایش به اعتیاد زرگر (۱۳۸۵) با پایایی ۹۴۰/۰ بود. دادههای مورد نیاز پژوهش با استفاده از پرسشنامه های توزیع یافته در بین حجم نمونه ، در نرم افزار اسپی اساس و مدل معادلات ساختاری در محیط نرم افزاری پی الاس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که بین متغیرهای توانمندی های منشی و گرایش به اعتیاد در سطح معنی داری (۰۵/۰(P<= رابطه وجود. بر اساس نتایج مدل برازش و بار عاملی ، فرضیه اصلی در سطوح ۹۰، ۹۵ و ۹۹ درصد تایید می شود . در واقع ، توانمندی های منشی می تواند میزان گرایش به اعتیاد به موادمخدر در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر سقز را به صورت مثبت و مستقیم پیش بینی کند.

Keywords:

گرایش به اعتیاد , توانمندی های منشی , دانش آموزان دخترمتوسطه دوم سقز