رابطه کیفیت زندگی و فرسودگی شغلی با سلامت روان معلمان زن ناحیه ۱ شهر همدان در دوران کرونا در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰

این پژوهش با هدف تعیین رابطه کیفیت زندگی و فرسودگی شغلی با سلامت روان معلمان زن ناحیه ۱ همدان در دوران کرونا در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجامگرفته است . روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است . جامعه ی آماری پژوهش ، کلیه معلمان زن ناحیه ۱ شهر همدان به تعداد ۲۰۰۰ نفر تشکیل دادند که از بین جامعه ، تعداد ۲۱۰ نفر از جامعه به صورت نمونه گیری در دسترس به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند که و به پرسشنامه های ۱) کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (۱۹۹۶)؛ ۲) پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و جکسون (۱۹۸۱) و ۳) پرسش نامه سلامت روان گلنبرگ (۱۹۷۲) پاسخ دادند و دادهها با استفاده از رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار آماری ۲۰ SPSS تجزیه و تحلیل شد و نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد بین کیفیت زندگی و سلامت روانی معلمان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (۰۱/۰ (P<، همچنین ، بین فرسودگی شغلی و سلامت روانی معلمان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (۰۱/۰(P< وعلاوه بر این ، کیفیت زندگی و فرسودگی شغلی مجموعا حدود ۶۸ درصد از واریانس نمرات سلامت روان معلمان را تبیین می کند.

Keywords:

کیفیت زندگی , فرسودگی شغلی , سلامت روان , کرونا , معلم