مقایسه پارامترهای استرس، بیماری و سبک مقابله آن ها در نوجوانان با توجه به خانواده های آنان در نظام های آموزشی

یکی از عوامل موثر در مشکلات این گروه از نوجوانان وجود شرایط پراسترس و عدم حمایت خانواده است. بر این اساس، برخی از بررسی های انجام شده محدود به بررسی رابطه بین استرس و بیماری بود. محققان بر این باورند که استرس مستقیما به بیماری منجر نمی شود. بر این اساس برخی بر این باورند که یک ارتباط عالی بین استرس و بیماری وجود دارد، و ظاهرا تجربه استرس زای مشابه می تواند اثرات مختلفی در افراد متفاوت بوجود آورد. از این رو این باور قوت گرفت که متغیرهایی وجود دارند که بین استرس و بیماری ها به عنوان واسطه عمل می کنند. بخش عمده ای از پژوهش های انجام شده در زمینه راهبردهای مقابله ای، صرف بررسی و یافتن تاثیر روابط اجتماعی، و نیز تعیین اثر این عوامل بر سازش افراد با شرایط جدید زندگی و تنیدگی های وابسته به این شرایطند. مهارت های مقابله با استرس دارای مفهوم گسترده و مولفه های شناختی و رفتاری چندی است. سبک های مقابله به عنوان یکی از عوامل مهم میانجی بین استرس و سلامت روان در نظر گرفته می شود. این مولفه درعین حال یکی از مولفه هایی است که به طور گسترده ای در زمینه سلامت روان مورد بررسی قرار گرفته است. تمرکز پژوهش های انجام گرفته بر روی سبک های مقابله با استرس بر مشخص نمودن اشکال موثر و کارامد این سبک ها در برخورد با استرس می باشد. درباره سبک های مقابله با استرس تعاریف بسیار زیادی ارائه شده است. تاکید همه این محققان، روی این موضوع است که واکنش به استرس در افراد مختلف متفاوت است، و همیشه این واکنش ها به کاهش استرس نمی انجامد. همه آن ها برای برخورد با استرس مراحل خاصی را در نظر می گیرند. لازاروس توالی زیر را در ارتباط با مقابله با استرس ارائه می کند: دریافت تهدید (درک تهدید)، ارزیابی توانایی برخورد با تهدید، به کارگیری شیوه ای برای برخورد با این تهدید. لازاروس (۱۹۹۳) روی دو نوع سبک مقابله با استرس تاکید و تمایز قائل شد: الف- مقابله متمرکز بر مساله، که در راستای حل مشکل یا انجام عملی است که منبع استرس را تغییر می دهد. ب- مقابله متمرکز بر هیجان، که کاهش دهنده یا اداره کننده آشفتگی عاطفی همراه با موقعیت است.

Keywords:

استرس , نوجوان , سیستم آموزشی , خانواده , تهدید.