بررسی تاثیر ادراکات متناسب و رهبری تحولآفرین بر درگیری شغلی با نقش میانجی رضایت شغلی و تعهد عاطفی

درگیری شغلی به عنوان یک نگرش، متغیر مهمی است که به افزایش اثربخشی سازمان کمک می کند. هرچه سطح درگیری شغلی کارکنان یک سازمان بالاتر باشد، اثربخشی آن نیز افزایش خواهد یافت. به منظور افزایش سطح درگیری شغلی باید به تعیین کننده های آن نگاهی واقع گرایانه و همه جانبه داشته باشیم. هدف این پژوهش بررسی تاثیر ادراکات متناسب و رهبری تحول آفرین بر درگیری شغلی با نقش میانجی رضایت شغلی و تعهد عاطفی است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده، توصیفی- پیمایشی است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است. جامعه مورد مطالعه، کارکنان سازمان تامین اجتماعی شهر اصفهان می باشند که میزان حجم نمونه با بهره گیری از قاعده اول بارکلای و همکاران [۱]، ۶۰ نمونه برآورد شد. در نهایت پرسشنامه میان ۱۴۵ نفر از کارکنان سازمان تامین اجتماعی توزیع شد و تعداد ۱۳۰ پرسشنامه تکمیل شده دریافتی تحت تحلیل تکنیک SEM-PLS قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، نتایج نشان از تاثیر مثبت و معنادار ادراکات متناسب و رهبری تحول آفرین بر درگیری شغلی، تعهد سازمانی و رضایت شغلی دارد. همچنین نتایج نشان داد تعهد عاطفی و رضایت شغلی بر درگیری شغلی تاثیر مثبت و معنادار دارد.

Keywords:

ادراک متناسب فرد و شغل , تعهد عاطفی , درگیری شغلی , رهبری تحول آفرین , رضایت شغلی