تاثیر روایت درمانی بر نشخوار فکری مادران جداشده از همسر

افزایش گرایش به طلاق یکی از برجسته ترین آسیب های خانواده و اجتماع است؛ این آسیب ها هزینه های انسانی، اجتماعی و اقتصادی بزرگی دارند که با عدم سلامت، اختلال عاطفی، اعتیاد و فقر خانوادگی رابطه دارد.(Sands, Thompson, & Gaysina, ۲۰۱۷). هدف پژوهش حاضر،  بررسی تاثیر روایت درمانی بر نشخوار فکری مادران جداشده از همسر بود. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، همه مادران جداشده از همسر شهرستان بهبهان بودند؛ که از طریق یک مرکز مشاوره در بهبهان برای شرکت در پژوهش اعلام آمادگی کردند. روش نمونه گیری به روش هدفمند و به طور داوطلبانه بود. از میان کسانی که اعلام آمادگی کردند، ۴۴ نفر برمبنای ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. به منظور سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو (RRS) استفاده شد. این پرسش نامه توسط نولن هوکسما و مارو در سال (۱۹۹۱) برای سنجش نشخوار فکری طراحی و تدوین شده است؛ که دارای ۲۲ پرسش  است و بر پایه طیف چهارگزینه ای لیکرت از ۱ (هرگز) تا ۴ (همیشه) است. پیش از آغاز درمان و در فرجام درمان، اعضای دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. اعضای گروه آزمایش در مرکز مشاوره نشاط شهرستان بهبهان در معرض پروتکل هشت جلسه ای روایت درمانی پاین (۲۰۱۳)  قرار گرفتند و اعضای گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. جهت تحلیل داده های پژوهش از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد و نتایج نشان داد که روایت درمانی مایه کاهش معنادار نشخوار فکری: (۰۱/۰  p<، ۵۳/۱۳ =F ) در گروه آزمایش در سنجش با گروه کنترل شد. نتایج این پژوهش حاکی از این است که روایت درمانی می تواند روش شایسته و کارسازی در کاهش نشخوار فکری مادران جداشده از همسر باشد.

Keywords:

narrative , therapy , rumination , divorced mothers , نشخوار فکری , روایت درمانی , مادران جداشده از همسر